سلام دوستان.یه مشورت میخواستم ازتون.من به مدت ۷ سال شاغل بودم خیلی تو شغلم موفق بودم و درآمدمم خوب بود.ازدواج کردم و باردار شدم و تا ۸ ماهگی هم سر کار میرفتم الان پسرم به دنیا اومده و ۶ ماهش یعنی ۷ ماهه که تو خونه ام.تو این مدت هر چیز کوچیک و بی اهمیتی میره رو اعصابم و کلا بهش فکر میکنم مثلا خواهر شوهرام آدمای فوق العاده حساسی هستن قبلا به حرفایی که پشت سرم میزدن خیلی بی توجه بودم یعنی انقدر تو کارم عالی بودم و ذهنم مشغول کار بود که واقعا این حرف و حدیثا برام جایگاهی نداشت الان که مدتیه تو خونه ام دو سه مورد پیش اومد که همش خود خوری میکنم و اعصاب خودم خورد میشه.البته اینم بگم که دو هفته اییه که ورزشمو شروع کردم و یکم وقتم تو باشگاه میگذره.سر کارم دیگه واقعا دوس ندارم برم.چون دوس دارم تا ۳ سالگی بچم پیشش باشم همه جوره و از طرفی خداروشکر نیاز مالی ندارم.فقط الان مشکلم اینه که کلا نشخوار ذهنی میکنم همه دلخوریا رو حلاجی میکنم حرفاشون برام خیلی مهم شده تا قبل از این خیلی شخصیت سفت و محکمی داشتم احساس میکنم یکم اعتماد به نفسم پایین اومده و ضعیف شدم😔ببخشید طولانی شد
آدم خوبی باش اما وقتت رو صرف اثباتش به دیگران نکن❤
مطالعه کن... کتابهای ارزشمند بخون... فیلمهای ارزشمند ببین و باور کن که سطح تو بالاتر از حرفهای خاله زنکیه... ورزشم که خب عالیه که میری... کلا به پیشرفت خودت و بالا رفتن سطح آگاهیت اهمیت بده
من سبک مورد علاقه شما رو نمیدونم اما خودم عاشق کتابای پائلو کوئیلوئم. یا اشو خیلی فکرمو درگیر میکنه... دو تا رمان خوبم تازگیها از عباس معروفی خوندم که قلمش رو خیلی دوست داشتم سال بلوا و سمفونی مردگان.