۴ ماهه ازدواج کردم و بخاطر کار همسرم اومدیم تهران برای زندگی
نه کسیو میشناسم نه خوب جاییو میشناسم که خودم تنها برم نه دوستی دارم داره قلبم میترکه خیلی دلم گرفته همسرمم همیشه منو میبره و دور میزنیم تو خیابون باماشین ولی اصلا آرومم نمیکنه خیلی دلم گرفته میترسم افسردگی بگیرم
من
عزیزم نمیشه بری کلاس باشگاه؟
کاری نداره ک عزیزم دوست پیدا کن تو خونه نشین برو باشگاه سعی کن کم کم شهرو یاد بگیری و عادت کنی
سلام من الان ۳ ساله دقیقا شرایط شما رو دارم خیلی بهم سخت میگذره هنوزم بهش عادت نکردم😔😔😔
منم ۵ ساله ازدواج کردم اومدم تهران، خانواده شوهرم هستن، ولی دلم همیشه خواهرمو میخواد، خاله مو 😔😔
منم هم..اما من سه ساله .اولا مث شما بودم بعد کلا تغیر کرد همه چی
من
البته شما حق داری 4ماهه شرایط زندگیت اینمدلی شده به خودت حق بده
فعالیت های اجتماعیت رو زیاد کن تا دوست پیدا کنی و جاها رو یاد بگیری من حدود 8ساله تو غربت زندگی میکنم خیلی راضی ام
من بیچاره بازخوشبحال توکه همسرت میبرتت بیرون ودورمیزنین من چی بگم که هیچ دلخوشی ندارم
منم بخاطر کار شوهرم تنها تو شهر غریبم اوایل واسم سخت بود با وجودیکه بچه هم دارم ولی برا خودم دوست پیدا کردم و حسابی سرگرمم توام خودتو شاد نگه دار
من
من تو شهر خودمم و مثل غریبا زندگی میکنم بخاطر اذیتای پسرم نمیتونم برم بیرون
