بعد از سه سال عقد بودن بالاخره با هزار قسط وقرض عروسی گرفتیم قرار گذاشتیم یکسال اول بچه دار نشیم،یکسال گذشت اقدام کردیم شنیده بودم تا شش ماه، یکسال اگر باردارنشم اشکالی نداره ولی بازم بعد شش ماه رفتم دکتر نزدیک خونه بهم دارو داد سه ماهه خوردم وبی نتیجه بود گفت باید شوهرت بره آزمایش وقتی رفت فهمیدیم مشکل داره فرستادش پیش یه دکتر ورفت تحت نظر منم دارو میخوردم چون تنبلی تخمدان داشتم، بعد از سه سال باردارشدم اما یک هفته بعد پدر شوهرم فوت کرد منم مثل بقیه کار میکردم واصلا مواظب خودم نبودم روز هفتم به لکه بینی افتادم، رفتیم سونو گفت داره سقط میشه بهش دل نبند هنوز این صدا تو گوشمه چقدر دلم شکست ودوروز بعد از دست دادمش، همسرم واریکوسل عمل کرد، عکس رنگی گرفتم، رفتیم یزد، عمل لاپراسکوپی انجام دادم، سه بار آی یو آی شدم، دوبار آی وی اف کردم ولی همشون بی نتیجه بهترین دکترا رو میرفتم چقدر تو این سالا نزدیکترین افرادم دلمو شکستن ولی باچشم خودم میدیدم به چند روز نرسیده پاشو میخوردن،پارسال روز تولد حضرت زینب خبر بارداری زنداداشمو شنیدم داداشی که شش سال از من کوچیکتره وزودتر بابا میشد ومن نازا یازده سال درحسرت بچه بودم من بچه بزرگ خانوادم ودوست داشتم اولین نوه رو من بیارم اما قسمت نشد،هاون روز هممون گریه کردیم،مامان بابام با صدای بلند، اما من یواشکی که چرا من باید تو حسرت بمونم.
دکترمو دوباره عوض کرده بودم وبرام آزمایش نوشته بود وفهمید که مشکل تیرویید و کمبود ویتامین د دارم، داروی آی یو آی داد، بهش گفتم من آی وی اف کردم جواب نگرفتم چجوری، گفت انجام بده بعدبگو من 17اسفند آی یو آی شدم خیلی کم استراحت کردم چون کاملا ناامید بودم تمام کارای عیدمو کردم چون نزدیک عید بود شوهرم شب کار بود وخونه نمیومد روز قبل عید رفتم ازمایش دادم وگفت ساعت 4آماده میشه اینقدر ناامید بودم مامانمو فرستادم جوابو بگیره دیدم ساعت شش شد نیومد زنگ زدم بهش در دسترس نبود دیگه مطمئن شدم منفیه، ساعت هفت اومد با چشم گریون وگفت دیگه از تنهایی در اومدی وزدیم زیر گریه، جواب را پیش چهارتا دکتر برده بود تا مطمئن بشه که مثبته بعد به من بگه.روز بعد موقع سال تحویل همسرم اومد یه جفت پاپوش خریده بودم با یه نامه که از طرف نی نی بود به عنوان عیدی بهش دادم شکه شد رفت تو اتاق گریه کرد،همون شب به همه گفتیم وسال رو با یه خبر خوب شروع کردیم.
