کم کم درست میشه ،بیشتراز این وانمود نکن که از این قضیه ناراحتی حداقل جلوش خودتو حفظ کن نه اینکه دائم منت بکشی ،نه. منظورم اینه خودتو نبازوافسرده یه گوشه نشین
جلوش وانمود کن برات مهم نیست
نشون بده واسه خودت ودر درون خودت خوشحالی آهنگ بذار خوب بخور خوب بپوش وخوب به خودت برس ، با بچه سخته اما تاجایی که میتونی اینکارو بکن
با ورود بچه به بعضی خانواده ها این اتفاق میفته اما کم کم درست میشه ایشالله ، تا نفرسوم که بچه هست توجمع خانواده عادی بشه حدود دوسال میگذره
وقتی به بچه توجه میکنه حساسیت نشون نده و در عوص خوشحال باش که پدرش بهش توجه میکنه و سعی کن بیشتر کاری کنی که بهش توجه کنه مثلا یه سری کارای بچه رو بده شوهرت انجام بده اینجوری بهتر به نتبجه میرسی
ای وای منم تو شرایط توام. همسرم خیلی ازم دور شده
واقعا دیگه تحملشو ندارم. کم کم دارم ازش سرد میشم. بچه هم کل وقت ادمو میگیره و شده بهانه برای اقا
جواب اینه ک نری سمتش
کلابرات مهم نباشه
شوهرمنم اینطوری شده بود تاپیک زدم تو پربازدیدام بود تا جندروز پیش
ولی چند شبه درست شده چون بهش بی محلی مبکردم
ببین مردا عین ی بچه ن
یه بچه سرتقو تخسو چجوری ادب میکنی؟
تصور کن....
دقيقا همه ايناييو كه گفتي كردم اصلا پيشش بروز ندادم كه چقدر از اين مسئله ناراحتم بلكه يه جوريم رفتار كردم كه انگار منم نميخوام باهاش حرف بزنم مخصوصا بعد از اينكه دو بار خواستم درستش كنم ولي تمايل نشون نداد ديگه منم رفتم تو قيافه ولي از درون واقعا غصه ميخورم.
بیشتر بخاطر بچه ننه بودنشه!
