کلا اون 19 روز فاصله ی کات کردن تا طلاق رسمی شوکه بودم
انگار خواب بودم
باورم نمی شد این منم و این زندگی منه
صبح روز طلاق با مامانم رفتم آزمایش بارداری دادم و جوابشو با پیک فرستادم برا وکیلم
برای طلاق خودم نرفتم و وکیلم رفت
حدود یک ساعت قبل از جاری شدن طلاق شوهرم تو تل گرام بهم پیام داد و حلالیت طلبید و ازم تشکر کرد که دو سال زنش بودم و چه زن خوبی بودم براش. بهم گفت دوستت دارم😐
فراوااااان گریه کردم و ضجه زدم در حین چت کردن
با هم خداحافظی کردیم و تماااام
بعدش هی به خودم می گفتم یعنی الان من یه زن مطلقه م؟!
از اون روز دو سال و نیم می گذره...
من نمی خواستمش دیگه
خیلی عذابم داد و با تمام عقل و منطقم ذره ای شک نداشتم که هییییچ آینده ای با اون آدم نخواهم داشت
ولی اون لحظات طاقت فرسای آخر خیلی نفسگیره و آدم احساساتی میشه
اون لحظات خیییلی لحظات سنگینی بود و خییلی احساساتی شده بودیم هر دو
ولی خب واقعا آدم درستی نبود و خیلی خدا رو شکر می کنم که از زندگیم انداختمش بیرون
من طلاق خواستم
البته مهریه و نفقه و همه چیزمو بخشیدم تا قبول کنن توافقی جدا شیم و قال قضیه رو بکنیم
حتی اونا چند میلیون به ما بدهکارن که دیگه به روی خودشون نیاوردن!
الان حالم خوبه. دارم به صورت عادی زندگی می کنم و مثل دخترای مجرد دیگه به خواستگارای زیادم فکر می کنم😊😉
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
14 ثانیه پیش
14 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
