اره میفهمم چی میگی. خودم خیلی به این موضوع فکر میکنم. اما قبول کن خانما تا یه سنی میتونن به طور طیبعی باردار بشن بعدش واقعا ممکنه به مشکل بر بخورن. جالبه وقتی بهش میگم اگه زودتر فکری نکنیم سنمون میره بالا و ممکنه کلابچه دار نشیم و قرار باشه دکتر و دارو داشته باشیم میگه بهتر خب دیگه قسمت نبوده... و این منو خیلی اذیت میکنه چون میدونم الان داغه نمیفهمه چند سال دیگه که همه همسن و سالای خودش رو دید یا همه بهش گیر دادن خودش خسته میشه ولی اون موقع نه راه پس داره نه راه پیش
نه خرداد.... خیلی بده یعنی تمام غرورم له شده بخدا. همش من باید ناز بخرم . من باید کوتاه بیام. من باید ببخشم. خسته شدم
دیشب بهش گفتم یا جدا بشیم یا باید برا بچه اقدام کنیم.میگه زنا وقتی کم میارن الکی حرف طلاق رو میزنن تو جرات اینکار رو نداری.
نمیدونم چه جوری بترسونمش؟
تو اگه به مادرش بگی ماجرا رو و حرف های که پسرش درجوابت میده شایدمشکلتون حل شه من که خیلی به این امیدوارم آخه مادرش میتونه نرمش کنه تو امتحان کن بیا خبر بده
باشه عزیزم این راهم امتحان میکنم. اگرچه با اخلاقایی که از خوانوادش سراغ دارم میدونم حتی اگه تو دلشون حق رو به من بدن اما حاضر نیستن چیزی به پسرشون بگن که مبادا اقا ناراحت بشه و اعصابش خرد بشه.. خیلی لوس بارش اوردن.. اه اعصابم خرد شد میخوام بذارم برم ولی اینقد بدبختم که باید الکی فیلم بازی کنمو رامش کنم تا باهام رابطه داشته باشه شاید خام شد و دست از لجبازی برداشت.. اونم نامرد دقیقه اخر کاری که خودش میخواد رو میکنه و وعده یه ماه دیگه رو میده
قبل ازدواج که هنوز جواب نداده بودم و با هم صحبت میکردیم میگف یه سال بعد عروسی برا بچه دار شدن خوبه و من 3 تا بچه میخوام.. حالا زده زیر همه چی. بخدا اگه میدونستم میخواد اینکار رو کنه اصلا زنش نمیشدم
باشه بزار به روی خودشون نیارن ولی توی دلشون میفهمم که تو مشکلی با بچه دار شدن نداری یامثلانمیگن که خانوم بخاطرراحتی یه بچه نمیاره ویا از این جور حرف ها۰۰۰شایداونابدونن که پسرشون چرا بچه نمیخواداخه خونوادش اون رو بیشتر ازتو میشناسن توبگو
