فصل سیزده قسمت چهل
تو اتاق داشتیم حاضر می شدیم فهمیدم پریا ارایشگره فقط یعنی این مهمونی اینقدر مهم بود؟
یع لباس بلند قرمز که روی سر شانه هاش از تور همرنگش بود و تا کمر تنگ و از کمر به پایین گشاد می شد
با یه ارایش ملایم قرمز و مشکی
لباس ملیکا برعکس لباس من همه اش از جنس حریر بود اما زیر یه لباس کوتاه خط خط مشکی می خورد که قسمت هایی از بدنشو می پوشوند بدن زیباش تو اون حریر مثل چی می درخشید لباس نیلو هم یه تاپ چرم همراه شلوار جذب چرمش بود
برعکس لباس ماها لباس طنین فوق العاده باز بود
بلندی لباس تا وسطای رونش بود و بالا تنه اش هم تا رو نافش باز بود و با دو سه تا بند یکم جمع شده بود رنگ مشکیه لباس و رژش با پوست سفیدش تصاد عجیبی داشت ارایش چشم و لبش فوق العاده زیبا و غلیظ بود با اینکه می دونستم عرفان کاری بهش نداره اما ته دلم یه جوری بود از رفتن اون با عرفان لعنتی حالم یه جوری شد گرمای زیاد و بوی عطر داشت خفم می کرد تنها دلیلش همین بود از اتاق زدم بیرون تا نفس بکشم که با دیدن عرفان نفسم گیر کرد لامصب عجب چیزی بود از بی حیایی خودم سرمو می خواستم بکوبم دیوار چند ثانیه قشنگ میخش شدم کت و شلوارش فوق العاده جذاب کرده بود
عزیزم ممنون میشم ادامشو بزاری
عزیزم یه فصل دیگه بزار برامون لطفا
عزیزم مشکل برادرت حل شده.فکر کنم حل شده باشه فعال شدید ماشالله هی تاپیک میزنید.
فصل سیزده قسمت چهل و یک
سوم سخص
زیبا شده بود در دلش اعتراف کرد دختر به زیبایی که ندیده بود هزاران چهره ایی که لوند و زیبا بودند ناگهان از حافطه اش پاک شد انگار ارامش واقعا ارام جانش بود کمی سرش را تکان داد تا از این افکار بیرون بیاد یه زمانی عجیب می رفت تو جلد همون عرفان۱۸ساله ی خام و نا بلد واقعا ازش بعید بود ، او در کارش زیادی ماهر بود به زنان بیش تر از خودشان شناخت داشت اما این دختر واقعا براش ناشناخته بود
اتش درون چشماش رو خاموش می کنه به رنگ قرمز عجیب ارژی داشت نقطه ضعفش در مقابل زنا شاید خیلی مسخره بود اما دقیقا همین بود در حالی که نگاهش را از ارامش می گرفت زیر لب مثل همیشه زمزه کرد مگه تو گاوی که اینقدر قرمز تحر... می کنه اوف اعصابش به هم ریخته بود اما تمام کلافگی اش را زیر چهره ی خون سردش پنهان کرد
اول شخص
سریع نگام رو ازش گرفتم و از پله ها پایین رفتم صدایی درونم بالاخره اعتراف کرد: خیلی جذابه
با دیدن اراد و امیر و حامد به سمتشون میرم تا حواسم پرت شه مثله همیشه تو نگاه حامد حس بدی رو می بینم عرفان پشت سر من از پله ها پایین میاد و پشت سرم وایمیسته با دیدن حامد که حاضر و اماده نشسته بود زیر لب زمزه کرد لعنت بهت طنین
یعنی اینقدر دیدن حامد ازارش می داد ؟، تنام حال خوبم پرید
کم کم بچه هم حاضر شدند و اومدن پایین
امیر نگاهی بع ساعتش کرد و گفت: چه عجب
قسمت چهل و دو فصل سیزده
پسرا از جلو و ما از عقب هلک هلک با اون کفشای اشنه تق تقی مون راه افتادیم
ای خدا چی میشد عرفان یا امیر یا اراد یکیشون جنتلمن می بودن 😓😕
دو تا ماشین گران قیمت تو پارکینگ بود پس ماشین قبلیا کجان؟
عرفان نگاه بدی به طنین کرد و به سمت پورشه رفت و به دنبال اراد و امیر و طنین و حامد به سمت اون ماشین رفتن
طنین که خواست سوار شه در جلو رو باز کرد و رو به حامد با ناز گفت : مرسی عشقم بقیشو خودمون میریم تو برو به دوستات سر بزت بعد یه چشمکی حوالش کرد
حامد:یعنی نمی خوای بیام؟
طنین خودشو باز لوس کرد و بغلش انداخت
و در گوشش یه چیزی گفت که حامد درحالی که با دمش گردو میشکست از ما جدا شد و رفت
نیلو زیر گوشم زمزه کرد : استاد این کاره
با تعجب نگاش می کنم که هیچی نمیگه
ما هم سوار ماشین میشیم
نیلو: ملیکا برو دیگه
ملیکا : اول اونا برن
و منتظر میشیم اول اونا برن با رفتن اونا ملیکا سریع از ماشین پیاده شد و گفت : بدویین وقت نداریم
ل
لطفا منم لایک کنید
خیلی جالب داستانتون ممنون من ولایک کنیداگرفصل جدیدش وگذاشتید
دیگه مثل فیلما جاهای حساس استپ می کنی😁😁😁
