سلام ب همه دوستان، چند روزیه ک ب خاطر حرف ی خانم بد جور رفتم تو خودم، فقط ب خاطر اینکه نمیتونم شرایط رو تغییر بدم خودمو گول میزنم ک اوضاع خوبه ک افسردگی نگیرم، من ب اصرار خانواده زود ازدواج کردم، خیلی درس خوندن و پیشرفت برام مهم بود ولی حریف نشدم و ازدواج کردم وبعداز بدنیا اومدن پسرم شروع کردم ب درس خوندن و کارشناسی گرفتم، خیلی خوب بود و پیشرفت خوبی داشتم تا اینکه بچه دومم بدنیا اومد و نتونستم ادامه بدم و حسابی سرگرم خونه و بچه ها و همسرم شدم، اصلا وقتی برای خودم نموند، چند روز پیش ک پسرم رو برده بودم پارک، ی خانمی هم نوه اش رو آورده بود و سر حرف باز شو و ی کم از شرایطمو ن گفتیم و اون از دخترش گفت، من از خودم، ی حرفی بهم زد ک بد جور رفتم تو خودم، انگار تهی شدم ی لحظه
اين همه نوشتي بجز اوني كه بايد مينوشتي😐
چی گفت بهت
چی گفت
چی گف خو؟؟
خب؟
تو این سرما چجور بچه رو میبری پارک والا ما ک خونه ایم مریض میشه همش
به حرف بقیه اهمیت نده عزیزم اینا دوستی خاله خرسه اس
اصل کاری رو نگفتی
گفت پس خودت چی، استقلال مالی و،، اینا نمیخواستی، خیلی دلم گرفت، حسه ی بازنده بهم دست داد
احساس کردم خودمو یادم رفته، آرزوهام، علایقم،
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
