من خیلی از ایشون نمیدونستم به لطف صدا و سیمای میلی از پرفسورهای ایرانی مقیم خارج چیزی نمیدونیم مگر اینکه بمیرن و اسطوره بشن ..
ایشون پزشک و جراح ستون فقرات و ارتوپدی بودن ک سالها رییس بخش کودکان بیمارستان پاریس بودن و سالانه به ایران می اومدن برای عمل کودکان بی بضاعت بیش از ده هزار کودک مجانی درمان کردن مصاحبه اش دیدم بقدری این مرد بزرگه که میگه من برام فرقی نداره بیمارم سفید باشه سیاه یا قرمز یا هر نژاد و تیره ایی بیمار افغانی رو درمان کردن یا پاکستانی عضو سازمان پزشکان بی مرز هم بودن
من یکی بعد از مریم میرزاخانی این دومین باره انقد حس غرور کردم حس کردم یه هم وطن من چقد انسانه و خوشحالم که تو جهان با نام پدر ستون فقرات میشناسن ایشون رو ..و مهتراز همه انقد موفق بوده.روحش شاد
