جناب تقصير ما كه نيست!!!!
با شما كه حرف ميزنيم
قند در دلمان آب ميشود
دستانمان ميلرزد
پلک هايمان ميپرد و پاهايمان راه نميرود
اصلا دوست داريم يک گوشه بنشينيم و فقط به شما فكر كنيم
تا الان قسمت نشده در كافه بنشينيم و مثل اين آدم باكلاس ها قهوه سفارش بدهيم
وخيره بشويم به پنجره و چشم انتظارتان باشيم
بعد چشممان بيفتد به در كافه و شما را ببينيم كه يک شاخه رُز قرمز در دست داريد و از دور به ما لبخند ميزنيد
آقا خان!
چند روزيست كه مطمئنيم عاشق شده ايم
ميخ ميشويم به يک نقطه
و هی صورتتان را مرور ميكنيم
از خال های روی صورتتان بگير تا خطوطش
از اخم هايتان تا لبخندهايتان
البته اخم بلد نيستيد شما
خودتان خوب ميدانيد لبخند چقدر جذابتان ميكند قدم به قدم لبخند ميزنيد و دل مارا اب ميكنيد
آقا خان!
چند روزيست از خواب كه بیدار ميشويم
اول از همه اينترنت مان را وصل كرده و پست های ايـنستاگرام و عكس های پروفايل تـلگرامتان را چک ميكنيم
چند روزيست كه وقتی به گذشته فكر ميكنيم و ميبينيم از چه كسانی خوشمان می آمد
چندشمان ميشود
و با خودمان ميگويم اشتباهاتی ميكرديم ها
راستش را بخواهيد ما بدجور در كفتان مانده ايم
همش دوست داريم به ما اهميت بدهيد
پيغام بدهيد
حالمان را بپرسيد و به ما فكر كنيد
بيرون هم كه ميرويم در خيابان اگر دختر و پسر رمانتيكی ببينيم همش خودمان را ميگذاريم جای آنها و شما را در كنارمان تصور ميكنيم كه در حال قدم زدنيم و شما مدام سربه سرمان ميگذاريد و ما دستهايمان را محكم تر دور بازوان تان حلقه ميكنيم
مگر به اين ها عاشق شدن نميگويند؟؟!
ما دل باختيم به نگاه مهربانتان
لبان خندانتان
به عقايدتان ما بدجور دل باختيم آقا خان
📝 نورا مرغوب
