سلام !
بچه ها میشه راهنمایی کنین که تو دانشگاه بنظرتون خوبه با کسی آشنا شد و رابطه ایجاد کرد یا نه ؟؟ منظورم برا ازدواج و ایناست
کلا اگه تجربه ای چیزی دارین بگین
اگه طرف هم دانشکده ای باشه چی
بعد اینکه 23 سال زود نیست ؟؟؟ مخصوصا اگه بخوام اپلای کنم و برا دکترا برم میترسم اگه یه رابطه ی عاطفی شروع کنم برام مشکل بشه یا مثلا ازدواج کنم و همسرم با من جای مشابهی پذیرش نگیره :/ از طرف دیگم خب آدم نیاز به همدم داره دیگه مردم از تنهایی
خدا وکیلی چ جوری تو دانشگاه با کسی اشنا میشین همون پسرای تو کوچه خیابونن دیگه فقط دارن درس میخونن :|
خیلی خزه
من تا دانشگاه نرفته بودم فکر میکردم میشه بعد دیدم رویایی بودم
تو دانشگاه ما که واقعا پسرا خوب نبودن
برو عزیزم اپلای کن وبرو بمونی که چی بشه؟
والا آشنا شدن که نه اونجوری به خودت میای یه چن ساله میشناسیشون
پسر عمه ام و خانومش تو ی دانشگاه بودن، یکی دانشکده فیزیک یکی ریاضی باهم دوس بودن و ازد کردن ، حتی طلاق هم گرقتن ولی دوباره عقد کردن و دوباره عاشق همن😚 کلن ازدواح تو دانشگاه بهتره تا سنتی ب نظر من
واللا من با یکی از هم دانشکده ای هام ازدواج کردم، ولی پسرای اون موقع با الان فرق داشتن
موردش رو نگاه کن ببین اصلا میرزه وجودت رو صرفش کنی؟
من خودم ب شخصه با یکی از بچه های دانشکده دندون یا یکی از دانشکده پزشکی ازدواج خواهم کرد 😁 یا شاید مجرد موندم عاشق یکی از پزشک عای پخش شدم😂 فلن ک از یکی از پسرای دانشکده دندون خیلی خوشم میاد😂😂
چجورى توى ١٨ ماه فقط ٣٢ پست گذاشتى ؟
كم حرفى قبل از تو سوءتفاهم بود عزيزم
خب واس ازدواج تو دانشگاه موردش باید
پیدا بشه ممکن اصن کسی بهت پیشنهاد نده
اگه پسرای دانشگاتون ارزششو داشته باشن چرا که نه بعد از چن مدت که هموشناختین میتونین ازدواج کنین.والا پسرای دانشگاه ما که ارزش فکر کردنم ندارن
منم همین فکرو میکنم
دانشگاهمم جزو تاپاست ، جو علمی اینا داره شیشه خورده زیاد نداره ، بعد مسئلهاینه سنتیو اصلا نمیتونم قبول کنم چون تو فامیل خوشبختانه یا غیره فقط من اینجوری درومدم -_- وواقعا کسی پیدا نمیشه بهش تکیه بش کردو شرایطش شبیه من باشه
