سه تا خواستگار برام اومده یهویی تو سن 32 سالگی براتون بگم كه اصلا اهل دوستی نیستم نه اینكه بگم پاكم عرضه نداشتم راستش! درون گرا و خجالتی ام، اول بگم قیافم معمولی در حدی كه همه میگن نازه، هیكلمم ورزشكارم خوبه زیاد بهش میرسم خانواده خوبی دارم ارشد دارم ولی پاره وقت اینور اونور كار میكنم ( نمیشه اسمش و شغل گذاشت)
1- اولین مورد یه آقای 34 ساله كه بساز بفروشه 300 تومن سرمایه داره خیلی كاریه و زن دوست و خانواده دوست (آشناست ازش شناخت دارم خانوادگی اینطورن) ماشین و یه آپارتمان هم باباش بهش داده ( آپارتمان اسم پدره) ولی خانواده دار و با تحصیلاتم هست
2- كارمند رسمی شركت نفت خالش دوستمه بهم گفت خیلی بی احساسه اصلا هیچی از محبت حالیش نیست ماشین داره ازش خبر دارم خیلی جاها خواستگاری رفته و به هم خورده ( البته قضاوتی نمیكنم خودم هیچ شناختی ندارم) یه چیز بدی هم شنیدم كه مادرش زن درست حسابی نیست و.... من از نزدیک مادرش و دیدم زن بدی نبود ولی میگن صیغه میشه خدا میدونه من نمیدونم واقعا! اینم تحصیلات داره
3- یه پسر مهربون و با تحصیلات و درس خون و بیكار ( چون فقط دنبال زبان و درس بوده) حالا داره میره خارج واسه كار و ادامه تحصیل خانوادشم اونجان وضع مالی متوسط رو به بالا و اینكه منم میتونم برم و درس بخونم
كدومشون؟ یا مجرد بمونم بهتره؟ تو خونه پدر خیلییییییییییییییی راحتم ولی دیگه روحم تحت فشاره
