واقعا چقدر بچه وساده بودم
از این که کسی به من حسادت کنه شدیدا میترسیدم واحساس ناامنی میکردم😐😐
مثلا مامانم میگفت دخترخاله به لباست حسودیش شده با خنده(حالا شایدم نشده)من میترسیدم وحالم بد میشد😑😑😑
الان میفهمم چه مسخره ناراحت میشدم😐ومی ترسیدم وغیرواقعی فکر میکردم صدمه میخورم
ریشه اش بررسی کردم به کودکی برمیگرده😭😭منظورم حسادت نیشت اگر جایی سرپیچی میکردم ومطابق میل مامانم رفتار نمیکردم عصبی میشد وتنبه ام میکرد😭😭😣😣به خاطر همین همیشه ترس اینو دارم بقیه بهم آسیب بزنن
عزیزم 😔😔😔
منم امروز سر ظرف شستن داشتم فک میکردم که از مامانم راضی نیستم بخاطر همه کتکایی که بی دلیل خوردم
مادرت چه بد بار آوردتت
یعنی چی دخترخالت به لباست حسودیش میشد
فکر میکنم مادرت این حس نا امنی و در تو به وجود آورد تو حس میکنی که همه حسود هستن و قصد آسیب زدن به تورو دارن
آخی😓
مامانم نمیذاشت با پسرا حرف بزنم یا بازی کنم بخاطر اتفاقا و تجربیاتی که داشت همیشه منو از پسرا دور نگه میداشت میترسید.الان من نمیتونم ارتباط برقرار کنم حتی کار واجب دارم روم نمیشه حرف بزنم
تنها پسری که باهاش راحتم همسرمه😂
هر ترسی به ریشه ی کودکیت هم اگه برگرده خودت میتونی درستش کنی و ترست رو از بین ببری اینان داشته باش به خودت
ایمان نوشته شد اینان
من که نه مامانم نه بابام هییییچ وقت روم دست بلند نکردن ولی داداشم با شکاک بودن های بی جاش خییییلی اذیتم کرد. اگه حتی رنگ روسریم از زیر چادرم مشخص بود دعوام میکرد درحالی که 14 . 15 سال بیشتر نداشتم. از بچگی هم به دستور داداشم حق بازی توی کوچه و با بچه هارو نداشتم و چون خواهر نداشتم همش تو خونه تنها بودم و یه گوشه کز میکردم. ولی حالا زن خودش پیش بقیه با تاپ و شلوار میشینه شوخی های زننده میکنه و ... براش مهم نیست
