راستش من هنوز درگیر شرایط اقامت نشدم تو انگلستان٬ چون قبل از انگلستان تو یک کشور اروپایی دیگه زندگی می کردم و بعد از اینکه شهروند اون کشور شدم اومدم انگلستان. البته با خروج انگلستان از اتحادیه اروپا احتمالا باید سال های آینده دوباره برم دنبال کار اقامت و شهروندی.
اما به صورت کلی شرایطش مثل بقیه ی اروپاست. افراد یا از طریق دانشجویی میان و بعد کار پیدا می کنن و موندنی میشن٬ یا ازدواج٬ یا پناهندگی. که البته پناهندگی رو انگلستان خیلی سخت میگیره و برای ازدواج هم شرط درآمد داره (درآمد همسر زیر یک مقداری باشه نمی تونه همسرش رو بیاره انگلستان.)
مردمش هم خوبن روی هم رفته٬ از مردم شمال اروپا و آلمانی هاو... خونگرمتر و مهربون تر هستن. مخصوصا توی شهرهای کوچیکتر. من همسرم خودش اصالتا مال یک شهر خیلی کوچیک تو جنوب انگلیسه و خانواده اش هم هنوز همونجا زندگی می کنن٬ مثل شهرستان های ما یک خانواده ی بزرگ با کلیییی فامیل دارن و همیشه موقع کریسمس و... دور هم جمع میشن و با هم مدام در ارتباط هستن. البته شهرهای بزرگتر روابط فرق داره طبیعتا و افراد زندگی هاشون مدرن تر و انفرادی تره.
اما من راضی ام روی هم رفته. هم زندگی اجتماعی و هم کار و.... (البته رفاه و حمایت اجتماعی تو انگلیس به اندازه ی کشورهای شمال اروپا یا حتی آلمان و هلند نیست٬ مثلا مهد کودک و.... پولی و خیلی گرونه٬ از نظر رفاه اسکاندیناوی از همه جا بهتره)
من قبل از انگلستان یک جای خییییلی سردتر زندگی می کردم به همین دلیل آب و هوای انگلیس برام مثل کالیفرنیا می مونه!
اما جدای شوخی کلا آب و هوای اروپای غربی مزخرفه٬ انگلستان باز از خیلی جاها بهتره٬ چون یکی دوماه تابستون گرم داره اقلا و زمستون ها هم خیلی سرد نمیشه. مخصوصا امسال که تابستون فوق العاده گرم بود.
شرایط کاری تو انگلستان دوتا جنبه داره: خوبیش اینه که کار راحت پیدا میشه٬ یعنی کسی که واقعا دنبال کار باشه بیکار نمی مونه اصلا. اما بدیش اینه که (با استانداردهای بقیه ی اروپای غربی و شمالی) ساعت کاری و حقوق و بیمه و... خیلی خوب نیست توی همه ی شغل ها. مخصوصا برای شغل های غیر تخصصی.
سختی اوایلش هم فکر کنم بستگی به این داره که چطوری اومده باشین. مثلا من دانشجویی اومدم اروپا بنابرین یک سری مشکلات رو نداشتم٬ اما از طرفی چون تنها اومده بودم به هر حال آدم باید سریع تر بتونه مستقل بشه و یاد بگیره از پس کارهای خودش بربیاد.
خیر زندگی کنار حرم امام رضا رو با هیچ جای دنیا عوض نمی کنم
یه سفر که میرم مثل مرغ سرکنده میشم تا برگردم بعد کجا بذارم برم
یعنی باید چه شرا یطی باشه که برای مهاجرت دو دل نباشید!!! -دلتون به چی خوشه؟واقعا چی اینقدر دو دلتون میکنه ؟اخه خاله و دایی و برادر و خواهر چقدر مهمتر از سلامتی روحی و روانی و حق زندگی ادمها میتوانه باشه؟ بعد هم برام جالبه یکی تاپیک میزنه مثلا به نظر شما فلان کشور برم به نظرتون بهتره یا مثلا اون کشور؟اخه عزیز من مگه اصلا شرایط مهاجرت به دست من و شما هست اصلا مگه اون کشور فرش قرمز پهن کرده فقط ما موندیم که تصمیم بگیرم -برایم جالبه؟
منم بينهايت دوس دارم از ايران برم ديگه خسته شدم چقدر تلاش كنيم به نتيجه نرسيم گزينه منم استراليا و كاناداست دخترم اينجا امنيت جاني مالي نداره به خاطر اونم شده بايد برم
