طرفداران رمان ترسناک بیان

بلد نیستم چطوری میزنن.🤔

بسم ربك العتیق

نــــــاقوس

به قلم نجمه کامل

ویراستار و طراح : شروین سلطانعلی

مقدمه

وقتی توی کلیسا زنگ ناقوس به صدا در میاد، همه میدونن که مرگ

نزدیکه... خیلی نزدیک...

برای همینه که بهش میگن ناقوس مرگ...

یک خطا میتونه آدم رو تا تباهی بکشونه، یک بی احتیاطی ممکنه زنگ

ناقوس رو به صدا در بیاره و یک اشتباه میتونه دنیا رو نابود کنه...

قسمت اول

کش و قوسی به بدنم میدم و از پشت مانیتور بلند میشم و با بی حالی خمیازه ی بلندی می کشم.

یلدا همونطور که حریصانه تخمه می شکنه و تند تند توی دهنش جا میده، با دهن پر میگه:

فردا ساعت چند از مدرسه میای؟

-نمی دونم؛ حدودا ساعت دو بعد از ظهر، چطور مگه؟ تو فردا نمیری باشگاه؟

نیشش باز میشه و با خنده میگه:»دوستام فردا میان این جا»

اخمی می کنم و با جدیت میگم:

»یلدا خودت خوب می دونی که من از دوستات هیچ خوشم نمیاد! پس لطفا ساعتی که من میام

اونا رفته باشن.»

یلدا دوباره می خنده و جواب میده: »باشه باشه حرص نخور دوگانه جونم.«

روی تخت کنارش می شینم، یک مشت تخمه ی آفتابگردان به طرفم می گیره و گفت:

»خیلی خوشمزه ست! نمیخوری؟«

با لبخند جواب می دم:»نه مرسی! حساسیت دارم.«

ظرف تخمه اش رو برمیداره و از روی تخت بلند میشه و در حالی سمت در میره میگه: »شب

بخیر خواهری.«

- »شب تو هم بخیر، خوب بخوابی.«

از اتاق بیرون میره، روی تخت می خوابم، پتو رو، روی خودم می کشم و به سقف خیره می شم؛

خیلی خوب شده بود که یلدا اومده بود با من زندگی کنه، حداقل از تنهایی بیرون اومده بودم،

اواخر شهریور ماه، یلدا با نا پدری اش بحثش شد و تصمیم گرفت بیاد و پیش من زندگی کنه،

اگه خواستین ادامه بدن لایک نکنین.

منظورم اینه لایک‌کنین.