پسر دو و نیم ساله م دیوونم کرده؟ به نظرتون باید تنبیهش بکنم یا دعواش کنم؟ بخدا کم اوردم
پسرم چند وقته خیلی اذیتم میکنه. عصبیم میکنه. دقیقا کارهای خطرناکی که نباید انجام بده رو انجام میده. میدونه کارش اشتباست. ولی انجام میده حتی گاهی وقتا عصبانی شدم زدم پشت دستش ولی میخنده. البته خنده هاش یه جوریه. خنده ی معمولی نیست. انگار متوجه نمیشه دارم تنبیه میکنم. خودمم فورا بعد ازینکه میزنم پشت دستش قلبم فشرده میشه. پشیمون میشم فورا بغلش میکنم. یه روزایی به خودم میگم بهش کاری ندارم هر چقدر میخواد بریزه و بپاشه. خودم اینجوری ارومترم. ولی باز آخرش کم میارم. روی مبل و فرش ماست و شکلات و ....
الان به نظر میاد توی سن کنجکاویش هم هست. تمام کابینتهام و دراور رو میریزه بیرون...
اینم بگم یه پسر سه ماهه هم دارم که وقتایی کهمیخوام شیرش بدم میاد میزنتش.
کلا حس میکنم پسرم دوستم نداره و نه تنها دوستم نداره که یه جورای نسبت به من حساس هم شده. تا میرم سمتش عصبی میشه. هر چقدر باهاش مهربونی میکنم بدتر بزخورد میکنه. در ضمن هنوز کامل به حرف نیومده پسرم. میشه تجربیات خودتون رو بگید لطفا
نمیدونم چه برخوردی بکنم. ایا دعواش کنیم. مثلا بطری آب رو عمدا میاد روی میز غذا میریزه یا بشقابش رو عمدا چپه میکنه. باید چه هکس العملی نشون بدم؟
