رفتار بد دخترم در خیابان

یه بار یکی از برنامه هاش در مورد این بود که بچه نمیرفت سر جاش بخوابه . مادر خسته شده بود و حتی زندگی زناشویی شون به مشکل خورده بود. جو فراست بهش گفت کافیه یکشب تحمل کنی تا رفتار بچه ات درست بشه. راهش این بود که بچه رو توی تختش بگذاره حتی اگر تا صبح چند بار از تختش بیاد بیرون. فقط هم دفعه اول بهش تذکر دادن. بعد از اون بی هیچ حرفی بچه رو بلند میکرد میگذاشت توی تختش. تا صبح 17 دفعه این کار رو کرد. تا اینکه بچه پشت در اتاق پدر و مادرش باگریه خوابش برد. مادره هم طفلک این طرف گریه میکرد. ولی تونست تحمل کنه.

بله گلم

ولی فکر کنم شما کامل نخوندی

من از کنارش رد میشم و بی تفاوتم

ولی وقتی بازم میاد پیشم همچنان بهش محل نمیدم

چون باز هم ادامه میده

امتحان کردم

فقط تجربه ام رو گفتم

بله . فقط حوصله میخواد و قاااااااااطعییییت . و اینکه دلسوزی زیادی ادمارو خراب میکنه چ برسه ب بچه

اصلا اصلا تنبیه نمیکنید؟؟؟؟ پس اینکه زدید پشتش و تا خونه گریه کرده و اجازه ندادید وایسه به نظرتون چی حساب میشه؟ عزیزم باید از رفتاراش پیشگیری کنید. هر جایی که احتمال میدید قشقرق به پا میکنه باید حتی الامکان از بروزش جلوگیری کنید. اگه شیطونی میکنه میدوده این ور اون ورم که کارش کاملا طبیعیه و اقتضای سنش. باید مراقبش باشید. اون که در مرحله ای نیست که فرق خر و غیر خطرو بشناسه.

وای حق داری عزیزم. ادم ذله میشه گاهی وقتها. مامان من از اون مامان های جدی و سختگیره . یعنی همه ی بچه های فامیل ازش حساب میبرن.اصلا نه بحث میکنه نه چیزی. مثلا وقتی بچه به چیزی دست میزنه نمیگه دست نزن. بلند میشه اون وسیله رو برمیداره . به گریه بجه هم اصلا اهمیت نمیده . همیشه میگه هیچ بچه ای از گریه نمیمیره. البته خیلی سختگیری هم خوب نیست ها. ولی واقعا بعضی از روش ها خیلی خوبه. 

کلا میگه به بچه نباید هی بکن نکن بگی . بچه لجباز میشه .

مامان منم همینطوربود  الانم وقتی میبینه یسری بچه  ها الکی گریه میکنن میگه اینارو بدن دست من درستشون میکنم   

دایی من تو یکسال صاحب دو تا دختر شد. خانومش هم از این زن هاییه که فقط میشینه میگه این کار رو بکن اون کار رو بکن . یعنی از جاش تکون نمیخوره. این بچه ها هم خب هم کوچیک بودن هم فاصله سنی شون کم بود هم اینکه بهخاطر این اخلاق مامانشون لجباز شده بودن. جوری بود که هر دوتا بچه یبوست شدید داشتن و برای خوابیدن از ساعت9 کل چراغ های خونه رو خاموش میکردن تا شاید ساعت 1 و2 میتونستن این بچه ها رو بخوابونن. این بنده های خدا تصمیم گرفتن یه سفر 3 ،4 روزه برن یکم نفس بکشن از دست بچه ها . بزرگه رو اوردن خونه ی ما کوچیکه رفت خونه خالش. ببین شب اول ساعت 9 مامانم گفت مریم موقع خوابه. بچه هی دویید تو خوه چرخید بالا پایین پرید گریه کرد. مامانم هیچی نگفت. رفت دستش رو گرفت. یه متکا گذاشت روی پاش بچه رو خوابوند روی پاهش . یه پارچه نازک هم انداخت روی صورتش. دست هاش رو هم یواش از بغل گرفت و شروع کرد لالایی خوندن. وای خدا یعنی یکی ازخنده دار ترین لحظه های عمرم بود. بچه هی وول خرد حرف زد. هی شکمش داد بالا . اخرش گریه کرد ولی مامانم بی توج و با لحن مهربون به لالایی خوندنش ادامه داد. تا بچه خوابید . شب دوم هم همینطور بود ولی خفیف تر. شب سوم تا مامانم گفت مریم جون وقت خوابه خودش رفت متکا اورد گذاشت روی پای مامانم. خخخخ

  دلسوزی بیش ازحد راه اومدنه بیش ازحد بابچه بدش میکنه واقعا...ببین من کل راه روش زندگیمو از پدرم یادگرفتم نگاهم ب ادما ب دنیا  روشای تربیتی برخورد با بچه ادم مغازه دار هرچی...یچیزو از مامانم یادگرفتم ...وقتی گفتم نه ینی نه....تماام. این دیگه جای هیییچ بحثی نمیذاشت حتی الان ک سی سالمه وقتی میگه نه ینی نه   باورت میشه من یادم نمیاد تا حالا سر چیزی ب مامانم اصرار کرده باشم اویزونش شده باشم خودمو لوس کرده باشم.نه خوراکی نه خرید نه لباس نه خونه کسی رفتن نه درس هییچی

وای منم همینطور. مامانم اینجوریه . مثلا یه جایی نمیخواستم برم. البت دلیلم منطقی نبود و بیشتر بی حوصلگی بود. زنگ زد بهم گفت حاضر شو دارم میام دنبالت. گفتم من نمیام. گفت میای خداحافظ. گوشی رو قطع کرد و معلومه که من رفتم. خخخخخ

ولی خیلی وقتها هم انقدر سختگیر بودن خوب نیست. خیلی وقتها من دلممیخواست خودم رو لوس کنم یا باهاش درد دل کنم. ولی هیچ وقت نتونستم. به نظرم نگه داشتن تعادل خیلی مهمه. نه دلسوزی اضافی نه سختگیری زیاد.

یاد مامان خودم افتادم خندم گرفت     حرفت درسته .واسه همین من خودم میگفتم برای بچم اون روشو اجرا میکنم اما ب قول شما با یک مقدارسختگیریه کمتر. رفاقتیش میکنم بیشتر  

اره . منم بیشتر حال و هوا و اخلاقم مثل بابام شده. بابام از اون مردهای عارف مسلکه بی خیاله . مامانم هر قوت دعوامون میشه بهم میگه دختر باباش     

استارتر جان حلال کن وسط تاپیکت سر درد دلم باز شد.