اتفاقا با این اخلاقت بیشتر سخت میگذره بهش.
من خودمم خییییلی شیطونم و پرحرفم تو خونه ولش نمیکنم یکسره از سر و کولش بالا میرم و سر به سرش میذارم و چرت و پرت میگم.
وقتایی که حالم خوب نیست کاملا میفهمه چون نمیتونم اونجوری باشم و یه کم تو خودم میرم. وقتی هم میاد سمتم میگم برو الان از دستت خیلی ناراحتم. یا میگم چقدر پرویی این همه ناراحتم میکنی باز انتظار داری باهات صحبت کنم. با چهره خیلی ملایم میگم. نه اخمو. بعد انقدر میاد منت کشی که باز خنده ام میگیره سر به سرش میذارم