اگه برملا شه چی کنم

نامزدت؟ به نتیجه رسیدیم که نگی بهش دیگه

وای عزیزم من هزار مورد میشناسم اینجوری بودن قبلا. نه اینکه کلا رو خط باشن ولی به هر حال خیلیا قبل از ازدواجشون با پسر رابطه داشتن حالا کم و زیاد.

هیشکی اینجا نمیاد بهت بگه بعد از ازدواج دنبال همنچین روابطی باشی ولی دیدی که ۹۹ درصد بهت گفتن بیخیال شو.

اونی که حسش میکنی عذاب وجدان نیس. به قول دکتر هلاکویی عذاب بی وجدانه!

یه رابطه ای بوده حالا تو هر سطحی که بوده تموم شده رفته.

خب خبر داشته باشن. خواهرات که نمیان جار بزنن بگن فلانی خواهر ما قبل از تو با یکی دیگه بوده. اگه جار زدن حقشونه به نامزدت بگی خواهرای من دروغگوئن!  

در ضمن نمی دونم این حس چیه گریبان گیرت شده ولی خیلیا تو یه همچین روابطی بودن. منطقیم هست. خیلی از آدما دوس نمیشن که فقط دوس باشن قطعا از لحاظ عاطفی و روحی و ....دوس دارن به ازدواج ختم بشه. حالا این وسط یه اتفاقایی پیش میاد که نمیشه. یکیش نا آگاهی دختره

ببین من که از بیرون گود دارم به کاجرای شما نگا میکنم یه حسی بهم میگه از نامزدت یا اون کسی که بلاخره قراره باهاش ازدواج کنی بت ساختی. خب معلومه از دروغ بدش میاد. شما از دروغ خوشت میاد؟ هیشکی از دروغ خوشش نمیاد. ولی خب اینی که شما میخوای ازش پنهون کنی بحثش جداس. 

ببین سه راه بیشتر نداری. یا جریان و بهش بگی و با این حد از شکاکی و گیر دادنی که داره زندگی خودتو نامزدتو نابود کنی. یا اینکه بهش نگی و عین خوره ذهنتو بخوره که بفهمه چی میشه. یا اینکه خودت قبول کنی و به خودت بقبولونی که اصلا همچین چیزی نبوده. اگه بوده تموم شده رفته

الان قرن بیست و یکه عزیزم. آدما باید نسبت به این روابط معقول تر نگا کنن

قربونت.

نگیییییییییییییییییییییااااااااااااااااااا ای وااااااااااااااااااااااااااااااااااای. چه گیریه به گفتن دادی؟ همه جمع شدیم اینجا بگیم نگو میگی بگم؟!

ببین اگه بگی اینجوری میشه : مثلا. میگی من با یه فردی آشنا شدم به قصد ازدواج و فلان و بهمان. حتی اگه نگی دوستی، حتی اگه به کیفیت رابطه اشاره نکنی این نامزدت چه خیالایی که نمیکنه و چه صحنه هایی که تو ذهنش تداعی نمیشه

در ضمن هیچ وقت به عنوان یه زن دلت واسه جنس مخالف نسوزه. اصلا دلسوزی لازم ندارن. دل بسوزونی شاخ میشن و دورت میزنن

خدا رو شکر. دختر همونو سکته دادی تا قبول کنیا  . میام الان