نگرانی برای سلامتی بچه همیشه توی ذات مادره! تجربه منو بخون:
دختر من خیلی زود به حرف افتاد. دیگه 2 سالش که شده بود اندازه بچه های 5 ساله صریح و سریع حرف میزد. اما دوسال و سه ماهگی کم کم دیدیم توی بعضی کلمات گیر میکنه. بعد که نمیتونست تلفظ کنه میگفت اَه چرا اینطوری حرف میزنم!
خلاصه متوجه شدیم لکنت داره ولی چند روز خوب بود چند روز میگرفت. از همه چی بدتر برخورد اطرافیان بود. بچه ها همه چیز رو میفهمن.
با متخصص اطفال مشورت کردیم. گفت اگه 4 سالش شد و ادامه داشت ببرید گفتار درمانی. یه شربت ب کمپلکس هم داد.
الان دخترم 3 سال و 8 ماهشه. خیلی بهتر شده. خودش یاد گرفته که موقع حرف زدن آرامش داشته باشه، نفس بگیره، هرجا گیر کرد کلمه رو تغییر میده. و ما هم از ابتدا حواسمون بود اصلا به روش نیاریم.
میبینی! گفتاردرمانی نبردمش. سعی کردم چیزایی که اضطرابشو زیاد میکنه کاهش بدم. اطرافیانرو حسابی توجیه کردم. ب کمپلکس هم گه گاه میخوره.
مسلما اگه 4 سالش شد و بهبود نداشت میبرم گفتاردرمانی. ولی الان تصورم اینه که اضطرابش بیشتر میشه.
بچه هایی که زود به حرف میفتن و یه کم باهوش ترن، گنجینه لغاتشون بیشتره، گاهی انتخاب کلمه براشون سخته.
اما این یه نسخه برای همه نیست. ما زیر نظر متخصص اطفال پیش رفتیم.