من دو بار دچارش شدم چون خیلی استرس داشتم و تو خواب اینجوری شدم اما هیچ دارویی نخوردم و خدا رو شکر حل شد ،دوستت نباید خودش رو درگیر دارو میکرد و خونه نشین شدن هم راه جالبی نیست
اسم بیماریه پانیک نیست مانیک هست
تررررس زياد و بيش ازحد
گاهي فك ميكردم كسي داره خفم ميكنه طوري ك تا بيهوشي ميرفتم و حس ميكردم بهم اكسيژن نميرسه الان ميميرم
يهوو وسط ي جمعيت حس ميكردم دچار خفه شدن شدم ميدويدم تا ي جا بيوفتم
مدام حس ترس و استرس
خيليييي وحشتناك فقط ب زبون گفتنش اسون
تو شرايطي بودم و هستم
ك ميگم اي كاش هيچ روزي تو اين دنيا نبودم
الان بهتر شدم
قبلنا واقعا تو محيط عمومي حضورم سخت بود
اگه خبر فوت ي أدم غريبه رو بشنوم بازم همينجور ميشم چ برسه نزديك
اگه دعوايي رخ بده هم همينطور
ميخام بخابم دوباره چنين حالتايي دارم
بعضي وقتا فك ميكنممم ديوونه شدم دلم ميخاد فرياد بزنم
نصف شب گاهي بپرم از خاب فك ميكنم مردم 😭😭😭😭😭خيلي سخته خيليييي
عزیزم🌺ان شالله کاملا خوب بشی,تو ماه رمضن ب نیت شفا قران ختم کن و امیدوار باش ب خوب شدنت! منم دارم چندساله و درمحیط های سربسته و اسنرس زا اذیت میشم,و قبلا زبونم سر میشد و...ولی با توکل بخدا و دعاخیلی بهتر شدم
