دیگر چشمانم توان تماشای تکرار این صحنه را ندارد؛ جهانی که نورش بر قلب من تابشی ندارد. مسیرهایی که میبایست با هم طی میشد، در نقطهای نامعلوم از هم جدا شدند، و من اکنون در مرزهای یک سرزمین جدید قدم میگذارم که هیچکس از شما در آن حضور ندارد.
این گسست، نه با کلمات، بلکه با فرسایش آرام سالها شکل گرفته است؛ یک خداحافظی بیصدا که هیچکس متوجه آمدن و رفتنش نشد. من تمام بارِ حقیقت را بر دوش میکشم و در سکوت این انزوا، خود را در آغوش میگیرم. این جدایی، انتخابی است که روحم برای حفظ آخرین ذره از اصالتش انجام داده است؛ سفری که مقصدش، تنها آرامش محض است، دور از قضاوتها و انتظارات این جهان."📕✏️
