مادرمنم همیشه خیلی شدید کتکمون میزد به خاطر اینکه ازخانواده شوهرش اذیتش میکردن تلافیش راسرمادرمیاورد.
بی عرضه مادرت و بیمار پدرت خاک بر سرش نگفت تو از ترس ایست قلبی کنی
متاسفم برا همه اونایی که مادر رو مقصر میدونن همیشه انگشت اتهام سمت خانوم هست همچین پدری اگه مادر بهش اعتراض کنه اونو هم تو بیابون میزاره خب چیکار میکرد بنده خدا
بچه ها تاپيك اخرم راجع ب تشك ميشه بخونيد بهم جواب بدين
فقط میتونم بگم سخت نگیز همه ماها یه سری تنبیه ها شدیم که از سر کم تجربگی بوده
نزار این چرخه خشونت و ببخشید نفهمی تکرار بشه،حتما خودتو درمان کن و نجات بده،وگرنه یه جایی یه طور دیگه ای سر یکی دیگه جبران میکنی.
منم یه مامان متولد ۶۳ هستم،ولی وسطای بچه داریم فهمیدم مشکلات کودکیم داره بچه هامو آزار میده،خودم به خودم کنم کردم.ویس روانشناسی گوش میدادم،دنبال مباحث روانشناسی تربیتی بودم،اونموقع دستم باز نبود برم پیش روانشناس،تا یه جاهایی پیش رفتم که مثمر ثمر بود،به قولی فهمیدم من اشتباه میکنم اون طفل معصوم فقط یه بچه ی کوچولوعه
گاهی فکر میکنم قدیم اینهمه خشونت در پدر مادر ها چرا بوده سخنی باعث میشده یا کنترل خشم نداشتن
شت
منم وقتی بچه بودم بابام برای اولین بار رو تاب بودم هول میداد منو منم خوشحال یه مرد غریبه از کنارمون عبور کردپیر خرفت به بابام گفت این دختر توعه؟ من فقط ۸ سالم بود گفت کخ بخم سلام نکرده از کنارم رد شده باباممگفت این؟ پیرمردگفت آره بابامم وقتی سوار تاب بودم محکم تابو برد بالا با شدت آورد پایین پرتم کرد زمینارکهمپر سنگ بود گلا با صورت رفتم تو سنگا همه بدن و صورتم پوست پوست لباسام پاره شد فقط یادمه فراد کروم سریع سمت خونه عموم کنزدیک بوو تعجب کردن فکر کردن ماشین بهم زده
