کاش کاش خودم تصمیم گرفته بودم نمیزاشتم بقیه دخالت کنن

حالا که نکردی و دیر شده سعی کن بپذیری تا بیشتر نابود نشی

دیگه الان که شده سعی کن بپذیریش کنار بیای الان تجربتم بهتر شده تو بچه داری نترس قطعا چالشای قبلیا برات پیش نمیاد

اونم مثل بچه های دیگته 

در اینده اگه بفهمه نمیخواستیش میدونی چه حالی میشه

حتما برو دکتر افسردگیت به خاطر بارداریته هورمونات بهم ریخته نه از سر نارضایتیت 

من پسرم ۹ ماهه بود باردار شدم اما راضی به سقط نشدم

خیلی سختی کشیدم ااما خب گذشت الان بزرگتر شدن خیلی راحتم هرجفتشون باهم بزرگ شدم

بچه تا ۶ اول خیلی مراقبت میخاد اما بعدش خیلی خوب میشن 

توکل  کن به خدا

خودت میگی خدا خواسته قطعا یه چیزی تو وجودت دیده که این هدیه رو بهت داد 

برای ارامشت نماز و قران

 بخون

ذکر بگوو 

منگه خیلی ارووم میشدم من از ماه ۷ بارداریم تا دوماه بعد زایمانم افسرگی شدید داشتم  فقط نماز ارومم میکرد

تنها کسی که میتونه کمکت کنه خودتی

من بشدت ویار بدی داشتم پسرمو پوشکشو عوض میکردم باز کلی خودم حالم بد میشد شوهرمم شغلش ازاده تا ۹ شب خونه نمیومد فقط واسه ناهار میومد 

دانشگاهمم بود

بعد زایمانم اوضاع بدتر شد همش میترسیدم پسرم بهش اسیب بزنه شاید باورت نشه یه بار سه شبانه روز کامل نخوابیدم  و کلی مریض شدم

تا ۴۰ روز اول دخترم کل روزا خواب بود شبا بیدارتا  خود صب تا  دخترم میخوابید پسرم بیدار میشد دیگه نمیتونستم بخوابم 

حتی معذرت میخام یه دسشویی نمیتونستم برم 

دخترمو میخاستم شیر بدم پسرم گریه میکرد دسشویی دارم یا خوراکی میخام یا میگفت بیا من بزار رو پات بخوابون 

باز دخترم بد خواب میشد اینقدر گریه میکرد هر کاری میکردم شیر نمیخورد 

ااما خب همه این چالش هارو پذیرفتم و کنار اومدم برو بیرون تفریح کن خلاصه یه کاری کن بهش فکر نکنی 

خدارو هم شکر کن مثل من نبودی 

تازه من همش ۲۰ سالم بود هیچ تجربه ای هم نداشتم 

عزیزم تنها راه نجاتت پذیرفتن.زندگی کلا چالشه ممکنه یکی ده سال بیس سال هیچ چالشی تو زندگی نداشته باشه و خوش و خرم زندگی کنه ولی اخرش این اراده خداست که چه موقع وچه جوری یه چالش توی زندگیش ایجاد کنه البته امتحانه. مطمین باش حتی اگه بارداری ناخواسته هم نبود یه شرایط دیگه برات ایجاد میشد که روال زندگیت بهم بخوره و این حال ناخوش رو تحربه کنی تا ازش درس بگیری 

نترس برو تو دل ترسهات بپذیرشون و زندگی عادی تو ادامه بده 

زندگی پر از سوپرایزه

ببین صادقانه میگم الان دیگه راه برگشتی نداری فقط سعی کنین باهاش کنار بیاین وقتی ننداختی نمیتونی دنیا اومد بی محلیش کنین ، خدارو چه دیدی شاید بعدا ببینی بهترین اتفاق زندگیت بوده

خواهرانه میگم بهت ،گاهی همه چیز به خواست واراده ی ما نیست، اراده ای فوق اراده‌ ها دوست داره یکی پاش بدنیا برسه

من وتو چیکاره ایم

حواست به ناشکری که میکنی باشه که روزی خدای نکرده پشیمون نشی

جمله آخرم رو آویزه ی گوشت کن خواهرم

عزیزم زیاد خونه نشین، برو پیاده روی، ذکر بگو، من سر دخترم که دومین بچه بود و خودم دوست داشتم باردار بشم افسردگی گرفتم،وقتی سونو گفت دختره خیلی خوشحال شدیم اما بعدش حال روحیم بی خود و بی جهت داغون شد، من خیلی بی قرار میشدم، غروب به بعد حالم اینقدر بد میشد که تحمل خونه سخت بود، همش باید راه میرفتم، الکی الکی گریه میکردم،اینقدر راه میرفتم تا پاهام شدید درد میگرفت.درکت میکنم،خودت باید حالت رو خوب کنی، نگو نمیشه، باید بشه.. بالاخره سرت رو به چیزی گرم کن تا کمتر فکر کنی. مطمئن باش با به دنیا اومدن بچه ات حالت خیلی بهتر میشه.می دونم دست خودت نیست ولی به جای اینکه همش تاپیک پشیمونی از بارداری بزنی،تاپیک بزن برات دعا کنن حال روحیت خوب بشه..میگن دعای بچه های نی نی سایت میگیره