خانومای متاهل و مستاجر

جدیداا خیلی فک خیال میکنم🫠

گفتم هرگز

چون شوهرم از 100 داره 120 برابر توانش زحمت میکشه اذیت میشه

و خدارو خوش نمیاد

منم کاری جز دعا ازم برنمیاد(البته خودمم شاغلما)

گاهی آره موقعی نزدیک جابه جایی میشم کلا زندگیمون تا یکی دو ماه میریزه بهم  البته اگه بقیه نرن رو مخم 

وقتی با شما ازدواج کرد خونه داشت؟اکه نه عزیزم سرکوفت نداره

بستگی داره چن مدت مستاجر باشی

من ۷ ساله ازدواج کردم فعلا مستاجریم از این حرص میخورم که شوهرم بسنده کرده به چندرغاز حقوق کارمندی (۱۸تومن)نمیره شغل دوم...

منم بچه دارم کسی نیس بچمو نگه داره از طرفی شوهرمم میگه نه تو سرکار نرو...بچه هارو دست کسی نسپار

اگه میدونستم تمام تلاششو میکنه و بازم مستاجریم برام مهم نبود 

همه دوستاش شغل دوم دارن بجز شوهر بیخیال من

جالبه خونواده خودشم حمایتگر نیستن چون چیزی ندارن خودشون محتاجن

ما هم مستاجر هستیم همسرم از اول روی پای خودش بود هیچ کمک و پشتوانه ای نداریم ولی هر دو شاغلیم و داریم خودمون  تلاش می‌کنیم به نظر من اگه عشق توی زندگی باشه این چیزا به چشم نمیاد و از کسی هم انتظار نداریم 

اصلا.چون تلاشهای همسرمودارم میبینم 

نه مگه دیوونم بخوام سرکوفت بزنم؟ شوهرم تا جایی که توان داره واسه زندگیمون تلاش میکنه بره دزدی کنه خونه بخره؟ 

یه چیزی رو میدونم که اگه عشق و دوست داشتن واقعی باشه ادم تو یه اتاقم خوشحاله من شخصیتم اینجوریه .‌ اما متاسفانه عشقی دیگه وجود نداره . منم مدتم میزنم تو سرش که خونه نداریم . 

نیست.هیچی در کار نیست..حتی دو روز دندون درد امونم برید پول نیست همین دندونم درست کنم..🫠

هیچ آدمی رو با کسی مقایسه نکنید، هر آدمی یه بافتی داره . تمام خانم ها دنبال مردی هستن که جنم داشته باشه و بتونه محکم زندگی رو بسازه ولی همه چی تغییر کرده دیگه