ببینید اصلا دوستی در کار نبوده پس نگین اگه میخواستت نمیرفت که سرمو میکوبم به دیوار
یه غم عمیقی یه حس غریبی تو دلم هست که از بین نمیره تا ته افسردگی کشیده شدم قطعا حکمت خدا بوده این عاشق شدن من و این ناکامی
سوال من اینه من می خوب میشم اصلا خوب میشم
آیا حکمت خدا میتونه این باشه که من جوون مرگ بشم و یه روزی از شدت افسردگی خودکشی کنم
یعنی من به دنیا اومدم که این سکانس های زندگیم باشه
چه تلخ
مگه گناه من چی بود
نمیدونم شاید نطفه منو با درد بستن
دقیقا تو این حالم
مدت طولانی حرف میزدیم
خیلی تلاش کرد خیلی خوب بود ولی تفاهم نداشتیم تموم کردیم
مدت زیادی گذشت و تازه عقد کرده
چجوری شد ک جدا شدین؟
آره بابا یجوری فراموش میشه که اصلا نمیتونی تصور کنی
عشق زندگیت در آینده میاد و باعث میشه به این حال الانت بخندی
اره ی روز یکی میاد عشق دو طرفه رو احساس میکنی عاشق یکی دیگه میشی و بهش فکر نمیکنی
هیچ اتفاقی فراموش نمیشه فقط بهش فکر نمیکنی و مهم نیست برات دیگ ب مرور
ب خدا نزدیک شو ازش بخاه حالتو خوب کنه من امتحان کردم،،جدیدا ی قرص ویتامینی اومده ادمو شاداب میکنه اونم بخور
ده سال دوازده طول میکشه سبک بشه اگر واقعا عاشق باشی
ببین یه توصیه بعد از این قضیه عاشق شدنت الکی با کسی وارد رابطه نشو که همه اش غبطه
زمانی برو توی رابطه که طرف بهتر از عشق قابلیت باشه بیشتر بخوایش
اگر بهت بگم سال بعد به حس امسالت میخندی میشه درک نکردن؟
این شرایط رو داشتم قبلا و علاقه شدیدی داشتم به یه نفر اما فهمیدم فعل و انفعالاتی بوده که تنهایی باعثش شده و هیجانی شدم و انتخاب اشتباه کردم
و سال بعدش وقتی به اون موضوع از دور نگاه کردم فقط خداروشکر کردم🥲🤐🫣🤦♀️🥲🫶
تجربش کردم ۴ سال پیش ادم انگار عزیزی رو از دست میده.
شاهد نامزدیش بودم روز نامزدیش به حدی گریه کردم. در حد مرگ اون حتی نمیدونست حسم بهشو
ولی خب بی حس شدم
الان حتی میگم عه چقدر خر بودم عاشق چی این شده بودم
باور کن بعد یک ماهی برام کم کم عادی شد...طوری ک روز عروسیش دیگ برام مهم نبود این اتفاق آنچنان
فقط گریه کن خالی شی
