اونایی که درد انتظار کشیدن بیاین یکم همو درک کنیم

در خیالات خودم، در زیر بارانی که نیست

می رسم با تو به خانه، از خیابانی که نیست

می نشینی رو به رویم خستگی در میکنی

چای می ریزم برایت، توی فنجانی که نیست

باز میخندی و میپرسی که حالت بهتر است؟

باز میخندم که خیلی...! گرچه میدانی که نیست

شعر میخوانم برایت واژه ها گل می‌کنند

یاس و مریم می گذارم توی گلدانی که نیست

چشم می دوزم به چشمت، می‌شود آیا کمی

دست هایم را بگیری بین دستانی که نیست؟

وقت رفتن می‌شود با بغض میگویم نرو

پشت پایت اشک می ریزم در ایوانی که نیست

میروی و خانه لبریز از نبودت میشود

باز تنها میشوم با یاد مهمانی که نیست

رفته ای و بعد تو این کار هر روز من است

باور اینکه نباشی، کار آسانی که نیست💔

انتظار آدمارو تغییر میده؛)

فقط در همین حد بگم 

خصوصا وقتی که میفهمی اونهمه انتظار بی فایده بوده

شاید تو ی شب کل وجودت مثل من بسوزه و خاکستر بشه 

دیگه اخراشهههه انتظارم تموم میشه 

شبایی بود که با زجر صب شد ولی تموم میشه

بله من 

سه ساله منتظرم 

منتظر یه پیام یه زنگ 

گریه کردم 

خدا رو التماس کردم 

ختم برداشتم 

نذر کردم و حتی قبل قبولی نذرامو ادا کردم 

چله برداشتم 

خسته ام از انتظار کشیدن 

از شروع امسال شاید روزی ۱۰ بار فقط گفتم خدا مرگ منو برسون 

فقط تنها امیدم به اینه که روزی ۱۰ بار که خدا رو صدا زدم بابت مرگم یه بار جواب بده 

آااای... 

سوختم.. 

از انتظارررر..