مدام تو ذهنم مرگ خودمو تصور میکنم، احساس پوچی میکنم، از همه طرف تحت فشارم، کسی درکم نمیکنه ، آدما با حرفاشون داغونم کردن، زندگی من برای هیچ کس مهم نیست ، همیشه باید خودمو برای بقیه فدا کنم ، یکبار نتونم ، قضاوت میشم ، روح و روان من مهم نیست، تا حالا چندبار قرص خوردم اما لحظه آخر ترسیدم و خبر دادم ، الان دیگه جوری شده یک دونه قرصم بخورم بالا میارم، کاش یه راهی باشه بی دردسر بمیرم
یک لحظه فکر کن اگر ادمهایی که ازارت دادن کنارت نبودن چقدر زندگیت زیبا بود، تلاش کن اول با داروهای اعصاب و تراپی خودتو بهتر کنی و بعد برای رفتن از پیششون استقلال مالی دست و پا کن