آره منم درک نمی کنم.. البته تعریف مردم از خوشبختی متفاوته با هم. من همسرم خیلی ماه و خوبه, وضع مالیم هم خوبه مشکلی نداریم.بچه های خوبی دارم خانواده های خوبی داریم من و همسرم. کارت حقوق همسرم هم دست منه بیشتر تا دست خودش (دیدم انگار برای یه عده واقعا مهمه, به نظر من عادیه) اما من اگر خودم سرکار نرم کلا حالم بده, حتی اگر حقوق هم نگیرم باز هم حاضر نیستم بشینم خونه... یعنی توقعی که از خودم دارم با توقعی که یکی دیگه شاید از خودش داره خیلی متفاوته... همینطور مثلا حریم خصوصی که داشتم و هنوز هم دارم.... تجربیاتی که تو مجردی داشتم و کارهایی که کردم.. اینها برای من همش یعنی خوشبختی. اگر با همین همسرم 10 سال زودتر ازدواج نمی کردم و نمی تونستم تجربیاتی که تو مجردی داشتم را داشته باشم اصلا اینقدر احساس خوشبختی نمی کردم چون مجردی کردن به نظر من لازمه زندگی در یک برهه زمانیه... کلا نگاه من به زندگی خیلی فرق میکنه با چیزی که دارم تو این تاپیک می خونم... مثلا وضع مالی خوب و شوهر خوب تنها اِلمانهای خوشبخت کننده تو زندگی برای من نیست. برای همین دارم پستها را میخونم چون برام جالبه.