دیروز تو مدرسه جشنواره ی غذا بود
همکارم میگفت میخواستم به همکارا بگم اونام غذا بیارن بخورن دیگه نگفتم
همکارم معاون مدرسه هست و با ماشین اون میریم ،البته پولش رو هم میدیم،من یه روز میرم تو هفته باهاشون
یه قابلمه نمیدونم چی آورده بود تعارف نزد اصلا یا مسافرت میره سوغاتی نمیاره ،من این مدت نرفتم مسافرت
همکار دیگم جای دیگه رفت مشهد برام سوغاتی آورد
بحث سوغاتی یا غذا نیستا
حس میکنم انسانیت نداره ،درست میگم؟
میخواستم باهاش صمیمی بشم ولی پشیمون شدم
ارزش نداره ،یا من حساسم؟؟
والا اینجوری که شما گفتی انگار بحث سوغاتیه
آدم چرا باید از همکارش توقع سوغاتی داشته باشه، والا من تو همه این سال ها به ذهنم نرسید چرا فلانی رفت سفر برا من سوغاتی نیورد، خب رفت سفر نرفت برا هر چی ایل و طایفه و همکار و آشنا داره خرید کنه که
من خب میارم
من این چیزارو مهربونی میدونم
مگه اون همکارم چی اورد؟ کمی زرشک
گفتم به یادم بوده
الان اون قابلمه غذا رو آورد جلوی ما،نباید یه تعارف الکی میکرد؟
من برام مهمه طرفم انسانیت داشته باشه و گرنه باهاش رفاقت نمیکنم و معمولی میمونم
نمیدونم‌والا، من طبق روحیه خودم میگم دوست صمیمیم هم بره سفر ازش انتظار سوغاتی ندارم، گاهی برا هم سوغاتی میاریم گاهی نمیاریم
اصلا یه چیز همیشگی نیست
تو این سال های همکاری هم همکارا معمولا برا هم سوغاتی نمیاریم مگه اینکه گاهی یه بسته خوراکی اون منطقه شیرینی چیزی باشه بیاریم بزاریم رو میز برا همه
