تقریباً چندساله همو میشناسیم از طریق مجازی کنکوری بودیم هردو سال اول
بعد دیگه چندسال گذشت هردومون رفتیم دانشگاه الان برگشتیم باز کنکور بدیم
همسن هم هستیم
اونموقع فقط در حد جزوه و اینا بود ولی خب اون همیشه به من انگیزه میداد کمکم میکرد باوجودی که اصلا منو نمی‌شناخت و نمبدونست کیم اوایل
دیگه بعد کنکور اول خبری از هم نداشتیم
امسال اتفاقی یادم نیست کدوممون پیام داد ولی وقتی فهمیدیم شرایطمون خیلی شبیه همه و قصد هردومون کنکوره دوباره واقعیت هم اون خیلی به من کمک کرد هم من به اون ، شاید اون بیشتر حتی
خیلی جاها باعث شد من به درس برگردم و روال خودمو پیدا کنم یعنی بشدت تاثیر گذار بود که مسیر زندگیمو پیدا کنم و برسم به درس خوندن مجدد برای علاقم داروسازی...
آدم خانواده داری هم هست و اینمدت تنها پسری بود که حتی یبارم درخواست عکس حتی نکرد یا یه حرف نامربوط نزد بشدت هم با ادب معلومه درست تربیت شده
ولی جدیدا حس میکنم نمیدونم تحت فشاره یا نه
اما بیشتر از قبل درد و دل میکنه باهام درباره خودش خانوادش حرف میزنه منم کمکش میکنم سعی میکنم ارومش کنم تا کنکورشو بده هردومون موفق شیم
ولی نمیدونم چرا حس میکنم اون یجورایی به من عادت کرده به صحبت کردن باهام و نمیدونم اصلا بعد کنکور اگه من بخوام کلا قطع ارتباط کنم باهاش واکنشش چیه
الآنم دلم نمیاد بگم دیگه پیام نده چون واقعا کمکم کرده و میکنه نامردیه یجورایی ولی میترسم حس بوجود بیاد این وسط بعدا...
