بخدا دیگه خسته شدم همش افکار تمسخر امیز در مورد بقیه دارم مضمونش یه چیزه اما به شکل های مختلف و در مورد بسیاری از افراد و گاهی بین تشخیص عمدی یا غیر عمدی بودنش میمونم ، یعنی نمیدونم خطور بود یا عمدی چطور بفهمم یه فکری خطوره یا عمدی ؟همشم میترسم سرم بیاد و بعد اینکخ اون فکر اومد به خودم توضیح میدم و الکی مثلا ناراحت شدم ولی انگار از سر عادت و ترس از اینکه سرم نیاد صرفا این حالتو می گیرم که مثلا یجوری جبران کرده باشم فکر بدمو البته اوایل احساس گناه می کردم الان که دو سال گذشته دقیقا اغب بعد اینکه فکر اومد میگم نه اینجوری فکر نکن تمسخر دیگران کاری بدیه ولی مث اون موقع خجالت و عذاب وجدان نیس یعنی انگار از شدتش کاسته شده گاهی نیشخند زدم ، گاهی اصلا فکر می کنم عمدی اون طرفو مسخره کردم و مثلا وقت میزارم ببینم همد بود یا غیر عمد در نهایت حسم میگه میخوای خودتو تسکین بدی که گناهی نکردی و تاوانشو پس نمیدی ، انقد از اینکه تاوانشو تو این دنیا پس بدم میترسم که حد نداره چه کنم تروخدا راهنمایی کنید
به خودشونم میگی؟
وسواس فکری هست
وسواس فکری نیست؟؟؟ افکار تکراری بدون اینکه خودت بخوای!
عزیزم هرروز صبح ۱۹ تا بسم الله الرحمن الرحیم بخون وقتی از خواب بیدار میشی و آیه الکرسی و ۴ قل هم بخون
سعی کن روزانه چند صفحه قرآن بخونی .نمازتو هم همیشه بخون .بگو به خدا توکل میکنم و وقتی این افکار اومد سراغت اصلا بها نده بهشون . وسواس فکری هست
الان لینک یه تاپیک رو میفرستم دستورشو انجام بده
یا تو گوگل سرچ کن راه های درمان وسواس فکری ،
نمیدونم گاهی میمونم بین اینکه عمد یا غیر عمد
ولی روزی هزار بار محتوای این فکرو حالا به شکل های مختلف دارم
مثلا فرض کنید پولدار بودن رو مسخره می کنم
صب مامانم گفت اینو دایی فرستاده ، تو ذهنم داشتم به دایی فکر میکردم و کارش یهو گفتم پسرای دایی هم پولدارن و انگار میخواستم بخندم ، پولداری رو مسخره نمیکنما مثال زدم چون نمیخوام اون فکرو تکرار کنم ممکنه کسی بخونه ناراحت بشه ( این الان خطوره یا عمدی؟)
یا مثلا دارم با شما حرف میزنما تو ذهنم میگم زهرا هم پولداره چندبار
در حالیکه اصلا زهرا حضور نداره و من در مورد یه چیز دیگه دارم با شما صحبت می کنم
جالبه انگار وسط صحبت با شما میخوام به زهرا بخندم
اصلا چطور اینکارو میکنم با تو از کتاب میگم و تو ذهنم به چیزی دیگه در مورد یکی که اصلا نیس میگم یا میخوام بخندم انگار
در مورد بعضیام حساس شدم مثلا فردی که اون شرایط رو داشت و خدا بیامرزدش از دنیا رفت و من همش این ادم میاد تو ذهنم و با قی داستان
یا کلی ادم که شاید فقط دو سه بار دیدمشون و همش تو ذهنم میان و این فکرا رو دارم در موردشون
ذکر لاحول ولاقوه الابالله عااااالیه
خواهش میکنم انجام وظیفه هست . عزیزم مسخره کردن دیگران کار ناپسندی هست ، همینکه سوالتو دوباره مطرح کردی نشون میده میخوای مطعن بشی که گناه نمیکنی
و افکارت وادارت میکنن که هی نگران بشی بابت عمدی بودن کاری که انجام میدی .گلم دست خودت نیست این وسواس فکری هست اصلا بهش فکر نکن .چه عمدی باشه چه غیر عمدی یه مدت بی توجه باشه به این افکار .