یعنی از وقتی خواهرم خودش رو عوض کرد
تمام دعوا های ما تموم شد
بشدت بد اخلاق و حساس بود
همیشه خدا در حال تحقیر کردن من بود
ولی خب همیشه دل پاک و صافی داشت
تو عمرم دل پاک تر از خواهرم ندیدم
ولی انگار به بد اخلاقی عادت کرده بود
از وقتی خودش رو عوض کرده
تا به حال یکبار هم دعوامون نشده
فکر اینکه این همه سال مقصر بوده
من بی گناه بودم
عذابم میده
حالم از مظلوم بودنم بهم میخوره
از وقتی عوض شده هیچ بحثی بین ما پیش نیومده
هعیییی...
شایدم تو مقصری اون تمام تلاشش رو کرده که باهات کنار بیاد و دیگه به رفتارای اشتباهت اهمیت نده.
تا چشم نخوری از پای نمیشینی؟
عزیزم همه مون عیب داریم.
ما فکر می کنیم که هیچ عیبی نداریم و فقط بدیهای دیگران به چشممون میاد
اگه خودش راضیه مشکلش چیه؟
اینکه خواهرت اخلاقش رو عوض کرده هم واقعا قابل تقدیره. چون اولا که معمولا کسی حاضر نیست قبول کنه که عیب داره. حالا قبول هم که کرد ؛ عوض شدن واقعا کار آسونی نیست
اینکه ازش کمک میخواستم برای اینکه بهم تو زبان انگلیسی کمک کنه
تحقیرم می کرد
که چرا خنگی نمیفهمی
من مقصرم
اینکه واسه امتحان ربان ازش کمک میخواستم کلی تحقیرم می‌کرد
من مقصرم
من خودم بهش ریاضی درس دادم فیزیک درس دادم
بدون اینکه ذر های بهش توهین کنم
هزار بار هرچیزی رو براش توضیح میدادم
یه کلاس ورزشی میرفتیم
اگر ثانیه ای دیر میکردم
هزار بار بهم فحش میداد هزار بار
هر لباسی از کمد من میتونست بر داره هیچ مشکلی هم نداشتم ولی هر بار ازش لباسی میخواستم
توهین و تحقیر رو شروع می کرد
علاقه داشت به آرایش کردن
هر وقت میخواست منو آرایش کنه
وسطاش میخواستم برم خودم ببینم تو آینه
بهم فحش میداد.
یکبار تو تابستون از کلاس ورزش برگشتیم
یه ذره از آبش داخل بطری داشت
خیلی زیاد تشنم بود
بهش گفتم خیلی تشنم یه ذره از اب به من بده
جلوی چشمای خودم برای اینکه به من آب نده
اب رو داخل باغچه خالی کرد
شما جای من نبودی عزیزم
از چیزی خبر نداری که این حرفو میزنی
نمیدونی زندگی با آدمی که هر لحظه با توهین حرف میزنه چقدر سخته
