نشستم کنار پنجره اتاقم
بیرون رو نگاه میکنم
هوا بوی زندگی میده
بوی تلاش میده
هوا ابری هستو گهگاهی هم نم نم بارن میزنه...
حس قشنگیه
هنوز این احظه ها نگذشته حس میکنم دلم براشون تنگ شده
میدونم هم سال دیگه که دانشجو رشته مورد علاقم شدم خیلی قراره دلتنگ این روزا بشم
دلتنگ اتاق دنجم با ویو قشنگش
دلتنگ استرس،امید،گریه،خنده هام تو این اتاق
دلتنگ کتابای کنکوریم که فکر میکردم خیلی سخته و وقتی وارد دانشگاه شدم میبینم شوخی بودن:)
دلتنگ میوه و خوراکی آوردنای مامانم وسط درس خوندنم...
دلتنگ خیلی چیزای دیگه،همین بی شمار نعمتی که خدا بهم داده...
داشتم مرور میکردم این چند وماه و میگفتم،من که تا الان خیلی بیخیال بودم نسبت به آیندم،من که اونجوری که باید تلاش نکردم تا الان!...
نه اینکه صفر باشما!...
ولی بهرحال اون استمراره هم نداشتم
(که چقدر حیف و دریغ اون روزا رو میخورم)
فکر کردم که ینی میشه صدمو بذارم
جدی جدی شروع کنم به پیشروی و مرور و جمع بندی
استمرار و دیسیپلین داشته باشم
تغییر کنم!...
میشه از الان این موردا رو اصلاح کنم و برسم به اون رشته ای که آرزوشو دارم؟🙂🤍
همش به شدنو نشدن فکر میکردم....
تا اینکه به خودم اومدم
گفتم حتی اگر به فرض محال نشه!
تو اولیش باش،تو کاری کن بشه
تو جوری تلاش کن که بشه و برسی
اگه بقیه یه دلیل برای موفق شدن دارن
تو هزار و یکی دلیل برا موفق شدن داری
پس رو به جلو حرکت کن،مسیر رو خوب ببین،خداروشکر کن و به خدا توکل کن
من میدونم موفق میشی🌱
اصلا از همه اینا بگذریم،58روز تا کنکور اردیبهشت مونده!...
58روز طلایی✨🙂
یادمه تیر امسال آرزو داشتم خدا بیست روز بیشتر بهم زمان میداد تا بتونم دوتا نکته بیشتر یاد بگیرم:))
58روز نعمت خیلی بزرگیه و هدیه خداست
یه هدیه تکرار نشدنی
من قدر این هدیه با ارزش رو میدونم
پس هزاران مرتبه خداروشکر که هنوز زمان دارم
هنوز تلاش میکنم
هنوز ایستادم
ایستادم پای آیندم
و برای اون یک لحظه(هدفی که بخاطرش میجنگم)بخاطر اون لحظه،سخت تلاش میکنم
میدونم یروز بر میگردم این تاپیک و با لبخند رضایت با اشک شوق با غرور میخونم،اون روز روزیه که تاپیک قبولیمو زدم😇🌱
الهی به امید تو🤍
1403/12/15
