باید توی خانواده ی درست بزرگ شده باشه. مادر و پدر هر دو به روز و توی خونه ای که زن احترام داشته. تعداد بچه ها زیاد نبودند. طوریکه پسر هم خودش رو با خانوم در جایگاه برابر ببینه. یاد گرفته باشه که باید مشارکت داشته باشه.
توی کودکی کتک نخورده باشه. هنگام عصبانیت داد نزنه. خشونت فیزیکی نداشته باشه.
همش نکات منفی رو نبینه. خوش بین و خوش رو و خوش برخورد باشه.
ارتباط با آدم های رو بلد باش.
پشت سر دیگران بدگویی نکنه و حساس نباشه. مدام دنبال اینکه کی چی گفت و آی بهم برخورد نباشه.
به خودش اجازه نده برای همسرش تصمیم بگیره. زندگی مشترک براش یه همکاری و همراهی دونفره باشه.
وقتی ناراحت می شه قادر باشه بعد از مدت کمی در موردش حرف بزنه. نه اینکه قهر کنه و بچه بازی دربیاره.
اهل تلاش و کوشش باشه. به گوشی و سیگار و چیزهای دیگه اعتیاد نداشته باشه.