سلام دوستان
من ساکن تهرانم و از خانواده خودم و همسرم دورم.دیشب بعد مدتها رفتیم شهرستان که کاش نمیرفتیم .از همون اول هعی نیش و کنایه مادر شوهر.طایفه شوهرم هی در حال فضولی که هنوز بچه دار نشدین چرا نمیاری یکی از تنهایی در بیای
و حرف و حدیثایی شنیدم که خیلی اعصابمو خورد کرده.حالا امروز یکی از همونا تو خونه مامانم برگشته بهم میگه تو خیلی پرتوقعی.سر شوهرت خیلی فشار میاری و ....
این فضولیییییا همه جا هست خواهر😩😩
من از همشون دورم حالا بعد مدتها یه دفه همه ریختن سرم
نمیدونم چیکار کنم؟!میام جواب بدم مامانم میگه کوتاه بیا
شوهرمم که میفهمه چیا میگن پشت سرمون شاخاش درمیاد
تا حالا هرکی هرچی گفته و سرک کشیده تو زندگیم من یه جوری به روی خودم نیاوردم
اما الان دیگه دارم منفجر میشم
حالا فردا میخایم بریم مسافرت بعد یکسال
وقتی گفتیم همچین شوکه شدن انگار چه خبره و رفتن تو قیافه
بگو دوسندارم بیارم
هروقت صلاح دونستیم میاریم
یکی که مثلا خودشو خیلی دلسوز میگرفت و همش منو نصیحت میکرد حالا امشب بامن بحث میکنه که تو پرتوقعی فلانی بیساری
خودش رفته از دهات برا پسرش زن بیاره و براش هیچ کاری نمیخاد بکنه به من گیر داده که عروس من کم توقعه تو ....
موندم چه حرفایی رو برده پیش مادرشوهرم گفته تا حالا و من خبر ندارم
موندم بین این همه گرفتاری که همه دارن چه طور حوصله دارن برن فضولی دیگران رو بکنن .والا من حال ندارم تو کار خودم دخالت کنم چه برسه دیگران
