بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴿١﴾
بگو: من پناه میجویم به خدای فروزنده صبح روشن.
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿٢﴾
از شرّ مخلوقات (شریر و مردم بد اندیش).
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿٣﴾
و از شرّ شب تار هنگامی که (از پی آزار) در آید (و حشرات موذی و جنایتکاران و فتنه انگیران را به کمک ظلمتش به ظلم و جور و ستم بر انگیزد).
وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ﴿٤﴾
و از شرّ زنان افسونگر که (به جادو) در گرهها بدمند.
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿٥﴾
و از شرّ حسود بد خواه چون شراره آتش رشک و حسد بر افروزد.