خودم بی توجهی به حرفام
همین الان توسط مامانم برام اتفاق افتاد و اولین بارم نبوده و پتانسیل اینو دارم که گریه کنم
لوس نیستم ولی واقعا از این کارمتنفرم
من اصولا خیلی ذوق دارم برای تعریف کردن چیزای مختلف
هروقتم اومدم تعریف کنم یا مشغول حرف زدن با یکی دیگه بوده یا وسط حرفم پریده یا ری اکت نداده
ناراحتم که میشم ذوقش میپره و تو دلم سنگینی میکنه
غرور
من از هیچی تو دنیا ب اندازه دورویی متنفر نیستم
از دروغ
بدجنسی و دورویی
سیاست و دروغ گویی و پز
اینکه غذای دهنی بهم بدن
از شلختگی و تنبلی آدما
دروغ
از هیچی بدم نمیاد:))))))))
خیلی خیلی مهر طلب هستی
رو خودت کار کن
خودپسندی و تکبر
فخر فروشی
هرچقدر بیشتر سکوت کنی همون قدر احترامت بیشتره و حرفت ارزش داره
اون چیزی که تو برای تعریف کردنش ذوق داری شاید دیگران دوست ندارن بشنون و براشون جالب نباشه
