عزیزم مسائلی که عنوان کردی
بدیهیات زندگی هست
ایشون موظف هستن که تامین کنند
تا الان هم این صبوری شما باعث بی مسئولیتی بیشتر همسرتون میشه
به خدا که اگر واقعا به دنبال کار باشن
کارگری هم نون حلال داره
هر مهارتی بلد باشن یه درامدی هر چند کم خواهند داشت
همسرت به بلوغ و درک کافی از زندگی مشارک نرسیده
من با قهر و از خونه رفتن مخالفم
اما با تحمل بیجا و دم نزدن مخالفترم
باهاش تماس بگیر
صحبت کن
بخواه برگرده با هم تلاش کنید برای رفع مشکلاتتون
با سکوت که چیزی حل نمیشه
اگر با خودش به نقطه اشتراک نمیرسی
از فرد امنی که هر دوتون قبول دارید کمک بگیرید
میتونه دوست یا خانواده یا مشاور و …. باشه