منم خونواده همسرم اینطورین باز تو خواهر شوهرت درکت میکنه منم همیشه احترام میزارم ولی انگار شغلشون اذیت کردنه اینجور آدما سرتا پا عقده ان درست بشو هم نیستن خودتو خسته نکن
به ضرر خودشه یه جایی خسته میشی رابطه رو قطع میکنی یا بی محلی میکنی و به ضرر خودشه مثل الان و خانواده همسرم شوهرم با اینکه خیلی وابستشونه ولی دیگه چون من نمیرم اونم کمتر میره و زود میاد
بله درسته،چی میتونه بگه آدم من که کلا لال میشم اون لحظه،واسه من شوهرم نیست اینارو میگن وقتی هست خیلی باهام خوبن،خیلی پرسیاستن یدفعه به شوهرم گفتم چیا میگن خیلی عصبی شد بعد که معلوم شد رفته باهاشون حرف زده اومد به من گفت اونا صلاحتو میخوان برداشت تو اشتباس😑
من هم تو شرایط شمام
دوران عقد اونقدر بهم بی احترامی شد که حد نداره
منم بلد نبودم چکار کنم سیاست لازم برا برخورد با آدمای بی شعور رو نداشتم
هر چی بی احترامی میکردن من احترامشون میکردم
همسرم هم که خونشون بود شستشوی مغزی میدادن
بعد عروسی من از شدت استرس و فشار افسردگی گرفتم
اونقدر از این دکتر به اون دکتر رفتم تا فهمیدم باید از این آدم دوری کنم
الان بهش زنگ نمیزنم در حالی که قبلا از ترس اینکه رابطه م با همسرم رو به هم نزنه یک روز در میون بهش زنگ میزدم
هر وقت می رفتم خونشون هدیه می بردم الان فقط روز مادر هدیه می دم بهش
حتی تعارف نمیزنم بیان خونمون
کم کم خودش داره رابطه ش رو باهام پر رنگ میکنه
ولی از چشمم افتاده به خاطرش هر درد و مرضی رو گرفتم
پرخوری عصبی گرفتم اندام نازنینم رو از دست دادم
خدا از تقصیراتش نگذره بگذره هم من نمی گذرم 2 سال از بهترین روزهای زندگیم رو به خاطر بخل و حسادت نابود کردن مادر و دختر
منم کاری می کنم بفهمه منم از اون خوشم نمیاد
وقتتون رو صرف خوش اومدن بقیه نکنید
هر کسی هم حق داره از کسی خوشش بیاد یا نیاد
اما ما هم حق داریم برای شخصیت خودمون ارزش قائل شیم
من باشم کاری به شوهرم ندارم هر وقت دلش می خواد بره خونه مادرش وعده غذایی بمونه
اما من هر شش ماه یکساعت میرم سر می زنم
