بسم الله الرحمن الرحیم
اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَايَ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ، عَنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ، فِي مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا، حَيِّهِمْ وَ مَيِّتِهِمْ، وَ عَنْ وَالِدَيَّ وَ وُلْدِي وَ عَنِّي، مِنَ الصَّلَوَاتِ وَ التَّحِيَّاتِ، زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ وَ مُنْتَهَى رِضَاهُ، وَ عَدَدَ مَا أَحْصَاهُ كِتَابُهُ، وَ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُهُ، اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ فِي كُلِّ يَوْمٍ عَهْدًا وَ عَقْدًا وَ بَيْعَةً لَهُ فِي رَقَبَتِي، اللَّهُمَّ كَمَا شَرَّفْتَنِي بِهَذَا التَّشْرِيفِ وَ فَضَّلْتَنِي بِهَذِهِ الْفَضِيلَةِ وَ خَصَصْتَنِي بِهَذِهِ النِّعْمَةِ، فَصَلِّ عَلَى مَوْلَايَ وَ سَيِّدِي صَاحِبِ الزَّمَانِ، وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَشْيَاعِهِ وَ الذَّابِّينَ عَنْهُ، وَ اجْعَلْنِي مِنَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ، طَائِعًا غَيْرَ مُكْرَهٍ، فِي الصَّفِّ الَّذِي نَعَتَّ أَهْلَهُ فِي كِتَابِكَ، فَقُلْتَ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ، عَلَى طَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ رَسُولِكَ وَ آلِهِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ، اللَّهُمَّ هَذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ فِي عُنُقِي إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.
مؤلّف گوید: علاّمه مجلسی در کتاب «بحارالانوار» فرموده است: من در بعضی از کتاب‌های قدیمی دیده‌ام که پس از این زیارت، دست راست را به دست چپ بگذارد، مانند قراردادن در بیعت.
خدايا برسان به مولايم صاحب‌الزمان _ درود خدا بر او _ از جانب همه مردان و زنان مؤمن در مشرق‌ها و مغرب‌هاى زمين، و خشكی‌ها و درياهايش، و همواری‌ها و كوه‌هايش، زنده و مرده آنان، و همچنين از طرف پدر و مادرم و فرزندانم و خودم، درودها و تحيت‌هايى به گرانى عرش خدا و كشيدگى كلماتش، و نهايت خشنودی‌اش، و شمار آنچه كتابش برشمرده، و دانشش به آن احاطه يافته است. خدايا در اين روز و در هر روز براى آن حضرت، عهد و پيمان و بيعتی، بر عهده‌ام تجديد می‌كنم. خدايا همچنان كه مرا به اين شرافت ، مشرّف نمودى، و به اين فضيلت برترى‌ام دادى، و به اين نعمت خاصم فرمودى، پس درود فرست بر مولا و سرورم صاحب‌الزمان، و مرا قرار ده از ياران و پيروان و دفاع‌كنندگان از آن حضرت، و از كشته‌شدگان پيش رويش، از روى ميل و رغبت، نه ناراحتى و اكراه، در صفى كه اهل آن را در قرآنت وصف کرده و فرموده‌اى: گويى آنان بنايی محكم و استوارند. اين عمل را از من بر پايه اطاعتت، و اطاعت رسولت و خاندانش _ درود بر ايشان _ قرار ده. خدايا اين بيعتی است بر او، بر عهده من تا روز قيامت.