سلام یکی از دوستان دوران ابتداییم خیلی گیر داد که یه روز بریم بیدون من اصلا باهاش رفت و آمد ندارم یه ساله هی پیام میده بیا بریم بیرون هر سری پیچوندم الان دوباره پیام داد بیا بریم بیرون پیتزا بخوریم
از شانس من تو خیابون ما هممیشینه الانم چن وقته طرکار نمیرم پود پبتزا ندارم بهش گفتم باشه میام الانکه گفت بریم کافه و اینا پشیمون شدم
شما بودین جای من چیکار میکردین
وای چه شرایط سختی
بگو وقت ندارم سرم شلوغه
ان شاالله یه وقت دیگه
وقتایی که به پسرم میگم پول خبری نیس با دوستات کافه نرو میگه
اگر مهمون توهستم میام واییییییییییی به دوستش با خنده وشوخی میگه ها ولی اکثرا قبول میکنن البته زمان هایی که پول هست میگم مامان جبران مهمان کردنشون انجام بده که رفاقت سرجاش بمونه
شما هم اگر رفتی مهمان شدی یه روز حتما مهمان کن
من یکی دوبار بگه نمیام شمارشو پاک میکنم این چه پیگیره
آفرین من یکی جواب پیاممو دیر بده ناراحت میشم باورت میشه یه ساله هر چن دفعه ای پیام میده بیا بریم بیرون یا زنگ میزنه میگم نمیتونم کار دارم وقت ندارم باز منو تو خیابون دید گفت بیا بریم بیرون
یه آدم عادی بنظرت انقد پیگیره؟؟
میگم نکنه چون ماشین دارم میخواد یه دوری بزنه
