یعنی نگم براتون..
اخرین روز مدرسه واسم فاجعه بود اومدن گوشیه منو دوستمو گرفتن مدیر تا اخرزنگ بهمون ندادش
هیچکس منو صدانکرد توجه نکرد، کسی بهم اهمیت نداد که بیا باماعکس بگیر بیا عضو اکیپمون. همه ققط گیرمیدن که مانتوت بلنده یا حاشیه میسازن میگن این درسه جامعه‌اش رو افتاده بعد وقتیکه ازمعلم پرسیدم گفت هه نیوفتادی خب دروغ میگن دیگه =)
هیچکس توجه نکرد واقعا متاسفم براشون اونا باهمه عکس گرفتن بااونا بودن من انگار نامرئی بودم
بعدم که دچار حمله پانیک شدم جوری بودم که حس کردم دارم میمیرم
تو خودت خودتو دوس نداری چون اگه دوس داشتی بقیه هم دوستت داشتن، اگه روی این مورد کار نکنی هرجا بری این حس کمبود همراهت خواهد بود، به خوبیات توجه کن و بنویسشون، ریز به ریز ویژگی های خوب و صفات خوبی که داری، همیشه خودت رو در اولویت بزار، اصلا مهم نیست کسی از تو خوشش میاد یا نه بلکه تو باید از خودت بپرسی ایا من از این اشخاص خوشم میاد یا نه؟ چون فقط تویی که مهمی برای خودت، اگه خودتو دوس داشته باشی بقیه هم جذبت میشن، زیادم این دوستیای مدرسه برات مهم نباشه چون نهایت عمر همه ی این دوستیا یکی دو ساله
فقط یه چیزی میگن یه مشت دختر عقده ای ارزش انقدر ناراحتی و غصه رو نداره همیشه سعی کن تنهایی هم بهت خوش بگذره اجتماعی باش ولی خودت هم فراموش نکن
انقدر برات مهم نباشه من توی کل دوران مدرسه دنبال توجه بودم و کسی محلم نمیذاشت و حتی گریه ام گرفته بود چندباری ولی توی دوران دانشگاه تصمیم گرفتم بیخیال همه بشم و همه افتادن دنبالم و چندتا اکیپ تشکیل دادم ولی باز برام بی اهمیت یودن یعنی از تنهایی خودم بیشتر لذت میبردم بهم اصرار کردم توی عکس هاشون باشم ولی چون اونموقع میترسیدم عکسم پخش بشه شرکت نمیکردم تا حدی که بزور سرمو پوشوندن و مجبورم کردن فقط بدنم باشه تو عکسشون 😂 حتی از دوستای مدرسه ام هم اومده بودن داشنگاهم خواستم باهام بگردم محلشون نذاشتم و کلا بیخیال همه چی بودم و بی خیال حرف هاشون بیخیالی بهتر از همه چیزه
وای درکت میکنم. منم دوران مدرسه خیلی اذیت شدم با یسری بچه های از خود راضی..
راهی به ذهنم نمیرسه وگرنه اون موقعها خودم انجام میدادم.
درس بخون. فعال باش. بهداشت فردی و فن بیان خیلی تاثیرگذاره.
خب اینا درسته که میگین ولی من واقعا خیلییی تلاش میکنم مستقل بشم و تنها باشم ولی نمیشه واقعا. من یکیو نیازدارم که کمکم کنه نکته هارو بگه، باهام ساعت ها درموردش تمرین کنه
چون الانم کاره سختیه همچین موردی من هنوز به شناخته خودکم نرسیدم چه برسه.. تغییر دادن باورها کارسختیه
خب الان مثلا چرا اونموقع شایعه ساختن من فقط بیست دقیقه زودتر رفتم خونه بعد معلم نمره هارو گفته
اومدم کلاس دیدم دارن میگن تو جامعه‌ات روافتادی ولی چرا ازخود معلم پرسیدم گفت نه نمره اوردی؟ خب شایعه هم درست میکنن دیگه
بی تفاوت بودن؟ کاملا مخالفم با این‌یکی
یعنی چی که اهمیت ندم. شما دیدین کسی به شما اهمیت نده یا بی تفاوت باشه چقدر سختو دردناکه؟ میشینی درموردش فکرمیکنی میبینی طرف چرا همچین رفتاری داشته دنبال دلیل میگردی
ناراحت نباش دختر
دوما خیلیا از قبل اکیپ هستن شاید یه عضو جدید نخوان
سعی کن اول خودتو دوست داشته باشی به خودت ارزش قائل باش و لازم نیس خودت رو به این و اون ثابت کنی و تلاش کن اجتماعی تر باشی و اکیپ دوستانه خودت رو بسازی
نه پس چرا نمیشه واسه من؟
چون من هنوز مستقل نیستم، به بلوغ فکری نرسیدم، نمیتونم تنهایی ازپسش برنمیام و احتیاج به کمک و کلاس دارم تا چندساعتی بشینم آموزشم بدن
و اینکه خیلی کاره سختیه واسه من مخصوصا بخایی باورهارو تغییر بدی
افرین این کار زمان بره ولی بعد چند روز کم کم جزو ضمیر ناخوداگاهت میشه، توی یوتیوب و اینستاگرام خیلی پیجا هستن که راجب این مورد و خود دوستی و عزت نفس اموزش میزارن
من چن تا کار بهت بخوام بگم
بشین تو یه ورق ریز ترین خوبیاتو بنویس حتی مثلا اگه تو جمع کردن سفره کمک میکنی همینم بنویس یا حتی اگه خوش خط هستی، سلیقه خوبی داری یا اگه موهای قشنگی داری، یا تو یه موردی به دوستت کمک کردی، ریز ترین چیزا رو بنویس تا ببینی چقدر دختر ارزشمندی هستی و خودتو کم نبینی
هرروز ۵ دقیقه تو اینه تو چشای خودت نگاه کن و هرجوری که دوس داری کسی باهات حرف بزنه و قربوت صدقت بره باخودت حرف بزن، به خودت بگو تو برای من قشنگترین دختری، تو برای من ارزشمند ترینی و حتما هرروز ادامش بده
هیچ وقت و هیچ وقت راحتی خودت رو برای راضی کردن بقیه، برای اینکه دوستتو از دست ندی فدا نکن، مهمترین چیز برات راحتی و رضایت خودت باشه، هیچ وقت خودت رو له نکن
کارایی که گفتمو حتما انجام بده
