از شما چ پنهون به خواهر شوهرم ب شدت حسادت میکنم

نگران حق داری باشی ولی خب بزار بیشتر تو جامعه حضور داشته باشه یه سری دوره های اموزش تربیت خوب تو اینستا هست خیلی میتونه کمک کننده باشه و در اخر اینک باییدددد خودتو تو موقعیت هایی که تو ذهنت ازشون ترسی داری قرار بدی .یبار دو بار که خراب کنی سری سوم کم کم دستت اومده .بهر حال شروع کردن بهتر از شروع نکردنه .به امتحانش میارزه و اینکه اگه دوره ارایشگری هم دیدی پیشنهاد میکنم بری یه مدت فقطططط دستیار وایسی اونجا هم کار یاد میگیری هم دستت تند تر میشه و هم یهویی وارد کار نمیشی کمکم اول تو محیط اکی میشی مشتریای مختلف میبینی و هم طرز برخورد با مشتری رو از ارایشگرع یاد میگیری اینجوری خیلی خوبه.فقط یع مشکلی داره اینه که شاید تا چند ماه حقوق ندن بهت😂

دفاع کردی که

دیدی میتونی مظلوم نباشی

از این بعد فقط بخواه مظلوم نباشی و شروع به ارتباط گرفتن با ادمها کن 

وقتی یبار خودتو تو موقعیت قرار بدی عادت میکنی خودمم اینجوری بودم

معجزه نمیشه

چهار جا باید حقت خورده بشه تا کم کم راه خورده نشدنش رو یاد بگیری...

هیچ راه میانبری وجود نداره...

هیچ راهی...

ماها هم حق‌مون خورده شده

بغض کردیم 

تندی دیدیم به ناحق ولی کم کم بهتر شدیم.

من خودم اعتماد به نفس و صحبت کردنم خوب بود ولی احقاق حقم افتضااااااااااااح بود. چون مادر و پدرم هر دو در برابر مردم زیادی گذشت میکردند!

من هبچی بلد نبودم از احقاق حق...

کم کم یادگرفتم.

ببین دیگه چاره ای نیست من خودمم  شروع کردم دارم روی خودم کار می کنم باید زیاد توی اجتماع باشیم چهار نفرو ببینیم کم کم ازشون یاد بگیریم شاید به مرور استرسمون بریزه و بهتر بشیم

۲۶ 

قبلا نمیتونستم ولی الان میتونم

خودمو مجبور کردم که حقمو بگیرم و حرف دلمو بزنم

البته الانم خیلی وقتا دوباره مظلوم میشم اما کمتر شده

با این توجیه! حرفی باقی نمیمونه!

ببین این آخرین کمکیه که تو این تاپیک بهت میکنم.

هوش اجتماعیت پایینه...

و هوش اجتماعی رو میشه بالا برد، بیشتر یا لااقل نصفش اکتسابیه...

یک وقت آدم تاپیک زده درد دل کنه...

یک وقت تاپیک زده که راهکار بگیره...

قاعدتا تاپیک شما درد دل نیست چون یک موضوع حل شدنی هست و داری میگی برات معضل شده...

اتفاقا زبونت هم کم نیست!

داری جواب میدی ولی بلد نیستی ازش درست استفاده کنی!

الان به جای جواب دادن و در لاک دفاعی فرو رفتن، 

میتوتستی از من ، یا دلبر که جان فرسود از او، بپرسی خب چی کار کنم؟

ما نگفتیم چقدر بده که مطلومی به قول خودت...

میگیم بده که مظلوم بمونی!

زندگیت تا اینجا، موجب این شرایط شده، ولی از این به بعد اگر واقعا میخوای تغییر کنی میتونی و دیگه به گردن سرنوشت نیست!

ولی فقط دلت میخواد توجیه کنی و بیان باهات همدلی کنند!

هزار نفر بیان بگن ما هم همینیم!

چی بهت اضافه میشه؟!

تلخیِ تغییر رو بپذیر...