۷ سال از زندگی مشترک ما میگذره همیشه از همون اول اخلاق شوهرم اینجوری بود که هرکسی ازش پولی برا قرض بخواد نه نگه.حتی زمانی که نداشته باشه رفته قرض گرفته تا بتونه به اون کسی که ازش خواسته قرض بده جالب اینجاست خیلی کسایی که ازش قرض گرفتن وضع مالی بهتری داشتن
مثلا دایی شوهرم خونشون عوض کرد خونه بزرگتر خرید اومد قرض کرد که بره وسائل برا خونه جدیدش بخره! و اینکه کلا صحبتی از زمان پس دادن پول نمیشه شده حتی دوسال طول کشیده تا طرف سر فرصت و حوصله مواد بخواد خورد خورد پس بده!!
واقعا دیگه عصبانی و خسته ام از این همه بذل و بخشش بیجا. دیشب که کلا دعوا کردیم سر این موضوع. یکی از نزدیکاش داره پول میزاره تو حسابش تا امتیاز وام بگیره جالبه خودمون هم قرار بود همین کار رو بکنیم اونوقت ایشون اومده پول ما رو داده به اون طرف که اون مبلغ حسابش بره بالا تا امتیاز وام اون حفظ بشه بعد این طرف خودش حسابی پولداره و زنش و دختراش سر تا پاشون طلا
چیکار کنم من با این مرد؟ فکر میکنه کارش ثوابه و داره گره از کار بقیه باز میکنه نمیدونه شده بانک بقیه خودمون هنوز صاحبخونه نشدیم