که خانوم از پاتنر یا همسرش داره رفتار سردی میگیره و
واقعا غصه میخورم چرا ما خانوما انقد بنده محبتیم؟؟
کی قراره که دیگه خودمونو دوس داشته باشیم؟
اولویتمون فقط خودمون باشیم
دوس داشته شدن بدون توقع و منت بدون اینکه مثلا من خودمو بکشم ببینم همسرم توجه اش جلب میشه یا نه؟
اونجوری بدون بعد کلی تلاش دل آدم دیگه ریش میشه
ما خانوما ظریف و ششکننده ایم
کاش نسل بعدی مردا مون بیشتر حمایت گر باشن به ما بیشتر حواسشون باشه
زنای سرزمینم خیلی از گذشته ان
ذاتمون اینه. تغییر نمی‌کنیم
فقط ایران اینطور نیست
همه ی انسان ها نشنه محبت توجه هستند
آره موافقم از خود گذشته که واقعا هستیم ولی نظر شخصی خودمم اینه که چرا انقدر برای خیلیا مهمه که مثال شوهر کی توجه میکنه خوبه که گاهی اوقات ما هم اصلا توجهی نکنیم آره موافقم که مردهای الان خیلی یک جوری شدن انگار حالشون خوش نیست خلاصه
البته خب قطعا آدم ناراحت میشه ولی دیگه کاری نمیشه کرد
منم یکی از اون خانومام که الان همین حسو دارم
ربطی ب اعتماد ب نفس نداره
این ی نیازه ک ادما دوست دارن دوست داشته بشن حالا ما خانوما این نیازبرامون پررنگتره برعکس اقایون ک میل ج ن س ی قویتری دارن
ما هر چقدر خودمونو دوست داشته باشیم و رو خودمون کار کنیم که دلبسته نشیم نمیتونیم نیاز به محبت و دوست داشته شدن رو نادیده بگیریم و سرکوب کنیم
باید مردها آموزش ببینن
