باورت میشه امسال باید میرفت پیش دبستانی نتونشتم بخاطر همین خرج ها بذارمش یه کیف داره میذاره کپلش میشینه دم در تا بچهای پیش دبستانی تعطیل کنن فقط کیفشو ببینن آرزوش شده درس بخونه بره سر کلاس از معلم خواهش کردم بذاره یه هفته بره قبول نکرد گفت مسئولیت داره
ببین فکر کنم خیلی داری حس بدبختی به خودت و بچت تزریق میکنی،
به هر حال و به هر دلیل الان شرایط شما اینه،بخوای فقط حس غم داشته باشی هم میگذره،حس شادی هم داشته باشی میگذره.
پس حس شادی و نشاط به بچت بده.الان همه امید اون بچه تویی،فکر کن همه امیدت یه نفر باشه که اونم مدام ناله کنه.چه حسی بهت دست میده
نه خواهرم میگه سختمه از بچه هام نگه داری کنم
یکیشون رو بذارپیش شما تا راحت باشم
حالا قسمت جالب ماجرا اینجاس چون کارمنده
یکیشون رو که کامل از نوزادی انداخت بغل ما
بعدیشم مامانم داره بزرگ میکته
تازه فعلا همینا رو داره
ببین توصیه من اینه اگه راه داره همسرتو ببخش و بی دردسر به خاطر بچت که حس غم نداشته باشه ،برگرد و باهمسرت زندگی کن.تو یه تتاق،با کمترین امکانات.وقتی الان خرج بچتو خودتو میدی،اون موقع هم بده ولی به خاطر بچت گذشت کن.اگرم نه که نمیتونی باهاش کنار بیای،انقدر جلو بچت ناله نباش.
مادر قوی بودن تو این وضع اقتصادی
که مادر باید پدر باشه
بسیار سخت میتونه شاد باشه من صبح تا شب سرکارم تا فقط خرج و خورد و خوراکم در بیارم با مدرک لیسانس
فقط باید جون بکنی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
40 ثانیه پیش
47 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
