هرکدومش هم خوبی داره هم بدی.. برونگراهاهم خیلی توو دل برو و جذابن... همین که مرکز توجه هستن خیلی خوبه..
بابای من از اون آدمای درونگرای جذابههه.. یعنی همیشه دلم میخواست عین اون باشم.. حرفش سنده برای بقیه.. نگاه نافذ.. کم حرف.. گزیده گو.. وقتی حرف میزنه هیچکس نه وسط حرفش میپره ... همه ساکت میشن وقتی میخواد صحبت کنه.. در عین حال مهربون و با محبته..
خیلی راحت از بی احترامیِ کلامیِ آدما میگذره.. انگار که اصلا نشنیده.. و طرفو شرمنده میکنه با سکوت.. خیلی رااااحت میتونه جواب آدما و سوالای بی موردشونو نده.. طرف یه سوال بی مورد و کاملا شخصی میپرسه که پرسیدنش واقعا بی ادبیه.. بابام تا انتهای حرفشو گوش میده.. بعد خیلی راحت به یه سمت دیگه نگاه میکنه و جوابِ طرفو نمیده.. سکوتش هزار تا حرف داره..
باهاش شوخی میکنم گاهی.. میگم بابایی خداوکیلی گَنگت خیلی بالاس 😁🤣