در جامعه کنونی ما خیلی از تصمیمات و عملکردها ، وابسته به عادت هایی شده که بدون فکر درست، داره رواج پیدا میکنهو عادی میشه و گاهی خوبی و بدی عمل ، مبهم میمونه.
نمونه اش رابطه جنسی دهانی که یکی از راه‌های بهره بردن ولذت بین زوجین معرفی میشه.
مراجع به طور شفاف در این مورد نظر نداده اند وبه دنبال حکم بلامانع بودن اون ، این مطلب را ضمیمه میکنند که بهتر است رابطه در چهارچوب طبیعی و شآن وکرامت انسانی انجام شود .همچنین این عادت کفار است.
با این توصیف خیلی از افراد جامعه جواب شفافی نمی‌گیرند وبا وجود رواج فیلم ها و عکسهای اینچنینی ،تا حدی به این عمل بادیده مجاز نگاه میکنند.
از طرفی هم اگر یک مطالعه سطحی داشته باشیم می بینیم که غیر از مسئله کرامت انسانی ، مقاله های متعددی در مورد خطرات و غیر بهداشتی بودن این عمل وجود دارد.
آیا انجام عملی که هم در شان و کرامت انسان نیست و هم آسیب رسان ومضر سلامتی ، درست است!
در اسلام این مطلب وجود دارد که زوجین می‌توانند از هر طریقی از همدیگر لذت ببرند اما در ادامه داریم که رابطه مقعدی مجاز دانسته نشده. پس نتیجه اینکه از هر طریقی هم درست نیست و در مسائلی هم باید نفسمان را نگهداری کنیم.
اگر قبح این مسائل روشن نشه،هدف (خصوصا" در آقایون)لذت جنسی به مرور تغییر میکنه و گاهی توقع زیاده از حد و شاید مجاز دونستن نادرست در رفع غرایزشون میشه که تبعات خوبی هم در دراز مدت نخواهد داشت.
در حالی که زن و شوهر باید درک کنند رابطه جنسی، بیش از هر چیزی برای ایجاد و افزایش عواطف و احساسات مثبت و نزدیک شدن روانی به همدیگه هست که اگر از راه های متعارف انجام بشه، هر دونفر از سلامت روحی وجسمی بیشتری برخوردار میشوند
