کسی که طرز فکرش با شما متفاوت است، دشمنت نیست، فقط انسان دیگریست . 🌱💚🌈 توضیح دادن نشانه ضعفه. شما هروقت سعی میکنید چیزی رو بیشتر توضیح بدید، بیشتر ضعیفید. پس قدرت در اینه که راجع به هیچ چیز، هیچ توضیحی ندید، هیچوقت.😊دوستان:😂😂منظور مهران مدیری این نبود ک موقع تبادل نظر برای همدیگه توضیح ندین. منظورش این بود ک اگ یه راهی رو انتخاب کردی و مطمئن بودی درسته و دیگران همش میخواستن منصرفت کنن، بهشون توضیح نده.تو راه خودتو برو، اونا نتیجه رو میبینن، و میفهمن ک تو انتخاب درستی داشتی
ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!! من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود. بیا اینم لینکش ایشالا مشکلت حل میشه
من مبتلا به شیرین ترین بیماریِ جهان هستم؛شاید مگس ها و مورچه ها من را کمی بیشتر از انسان های عادی دوست داشته باشند نوک انگشتانم همیشه سوراخ است وروزانه چهاربار انسولین تزریق میکنم یعنی بیش از هزاران بار در یک سال و بیش از میلیارد ها بار در طول زندگیم.. دنیای من فاقد از آب نبات چوبی است تهی از نون خامه ای و شیرکاکائو خدایا برای طعم کاهو ترشیِ لیمو وجود بابام مهربونی داداشم خوبی مامانم برای صدای دریا بع بع گوسفند جیک جیک گنجشک شکوفه ی گل هام،فریِ موهام،گرمای آتیش سرمای زمستون خنکیِ بهار برگای پاییز وجود انگشتام شکر گذارم ولی برای سوراخای نوک انگشتام کبودی های بازوهام نخوردنِ ماکارانی مامانم و غصه خوردنای بابام برای ترسیدن داداشم وقتی قندم میوفته برای لیمونادی که نمیتونم بخورم برای طعم خربزه ای که با استرس بالا رفتن قندم قاطی میشه و مزه ی زهرمار میده برای وقتایی که بیرون انسولین میزنم و مردم با دیدن یک لحظش نگاهشون غمناک میشه برای اینکه نمیتونم توی ساحل پاهامو روی شن ها بزارم و برای همه ی چیزهایی که به رایگان در اختیار دیگران گذاشتی و هیچ وقت نفهمیدم چرا از من دریغشون کردی درحالی که فقط یک بچه بودم مجبورم سکوت کنم و بپذیرم💔 میدونستی اشیا خیلی با ارزشن؟میدونی این پتوی توعه که شبا بغلت میکنه؟و این بالش توعه که اشکاتو پاک میکنه میدونی همدم تنهاییات لیوانیه که توش چای مینوشی؟تازه رازاتم لو نمیده میدونستی ماشین لباسشوییت چقد دوست داره که لباساتو میشوره؟به این فکر کردی که میزبانی بهتر از یخچالت توی زندگیت وجود نداره؟کدوم میزبان اگه هزاران بار درخونشو بزنی هربار با چراغ روشن ازت پذیرایی میکنه؟میدونستی افسرده ترین چیزِ ممکن در دنیا بعد از مرگت پتوی مورد علاقته؟گوشه ی کمد دیواری تا ابد خاک میخوره مدادی کهتوی کنکور کمکت کرد و عطری که برای دیدن فرد مورد علاقت خوش بوت کرد و همه ی اشیای دور ورت با ارزش ترین دارایی هاش شما هستن
حجاب فقط یه تیکه پارچه ست اما به من حس حریم شخصی داشتن میده🌱من عاشق شالامم وقتی میخوام برم بیرون همیشه چند دیقه بهشون نگاه میکنم از بس دوستشون دارم نمیدونم کدومو بردارم 😅اون سورمه ایه که بابونه داره ،، یا صورتیه که خامه دوزی داره ،، یا هدشال مشکی عزیزممم ،، یا اون شال کشی کرمی که خیلی به رنگ پوستم میاد یا .. عاشق چینای زیاد روی مانتو عروسکیمم یا اون پیراهن اسپرت با خط های راه راه که رنگ قرمز یکم زنونش کرده😁 دوست نداشتم لباس تو خونه یا کفش مجلسی رو تو خیابون و اینور اونور بپوشم🤦🏻♀️ عاشق انتخاب بین شلوار یا دامن و سارافون و رویی یا عبام و بنظرم همه این چیزای متنوع روحیه زیباپسند زنونمو ارضا میکنه 🦋 خوشحالم که نور خدا و کمک فرشته ها رو حس میکنم✨🙂 درمورد حجاب چند تا چیز هست که اشتباه به عرضت رسوندن و میخوام بهت بگم :البته که باطن و درون پاک با ظاهر ک ممکنه آمیخته به تظاهر بشه فرق داره اما من زمانی که نمیدونستم اصلا تظاهر چی هست از حجاب خوشم اومد درست بعد از اینکه از همه بی حجاب تر بودم ،، فکر میکنم همین که تو نوجوونی بتونی دور از دنیای مجازی و رسانه خودت بر اساس فطرتی که خدا تو وجودت گذاشته تصمیم بگیری نعمتی بود که نسل من داشت ،، تو فامیل هیچ کس منو اجبار نکرد حجاب کنم دیگران اگه چیزی هم بگن دلیلش این نیست که سرشون تو زندگی تو هست اونا هم تو این دنیای پر از سختی و مشکلات زندگی و دغدغه های خودشون دارن و اگه چیزی میگن فقط بخاطر وظیفه دینیشونه .. خلاصه الان فکر میکنم وقتی که از خودت مطمئنی و میدونی از مزاحمت بدت میاد از همه پسرای هول و مردای هیز که به قول مامان بزرگم به حیوونای ماده هم نظر دارن ،، موتوری که رد میشه و با داد و هوار تیکه میندازه یا اون یکی سوار ماشین لوکسش مثل مگس ویزویز میکنه تا شماره بده .. خب اونا بی ناموسن و مزاحم هر کسی میشن اما حس خوبیه که اون لحظه مطمئنم که حدود خدا رو تو ظاهر و اخلاقم رعایت کردم
من مبتلا به شیرین ترین بیماریِ جهان هستم؛شاید مگس ها و مورچه ها من را کمی بیشتر از انسان های عادی دوست داشته باشند نوک انگشتانم همیشه سوراخ است وروزانه چهاربار انسولین تزریق میکنم یعنی بیش از هزاران بار در یک سال و بیش از میلیارد ها بار در طول زندگیم.. دنیای من فاقد از آب نبات چوبی است تهی از نون خامه ای و شیرکاکائو خدایا برای طعم کاهو ترشیِ لیمو وجود بابام مهربونی داداشم خوبی مامانم برای صدای دریا بع بع گوسفند جیک جیک گنجشک شکوفه ی گل هام،فریِ موهام،گرمای آتیش سرمای زمستون خنکیِ بهار برگای پاییز وجود انگشتام شکر گذارم ولی برای سوراخای نوک انگشتام کبودی های بازوهام نخوردنِ ماکارانی مامانم و غصه خوردنای بابام برای ترسیدن داداشم وقتی قندم میوفته برای لیمونادی که نمیتونم بخورم برای طعم خربزه ای که با استرس بالا رفتن قندم قاطی میشه و مزه ی زهرمار میده برای وقتایی که بیرون انسولین میزنم و مردم با دیدن یک لحظش نگاهشون غمناک میشه برای اینکه نمیتونم توی ساحل پاهامو روی شن ها بزارم و برای همه ی چیزهایی که به رایگان در اختیار دیگران گذاشتی و هیچ وقت نفهمیدم چرا از من دریغشون کردی درحالی که فقط یک بچه بودم مجبورم سکوت کنم و بپذیرم💔 میدونستی اشیا خیلی با ارزشن؟میدونی این پتوی توعه که شبا بغلت میکنه؟و این بالش توعه که اشکاتو پاک میکنه میدونی همدم تنهاییات لیوانیه که توش چای مینوشی؟تازه رازاتم لو نمیده میدونستی ماشین لباسشوییت چقد دوست داره که لباساتو میشوره؟به این فکر کردی که میزبانی بهتر از یخچالت توی زندگیت وجود نداره؟کدوم میزبان اگه هزاران بار درخونشو بزنی هربار با چراغ روشن ازت پذیرایی میکنه؟میدونستی افسرده ترین چیزِ ممکن در دنیا بعد از مرگت پتوی مورد علاقته؟گوشه ی کمد دیواری تا ابد خاک میخوره مدادی کهتوی کنکور کمکت کرد و عطری که برای دیدن فرد مورد علاقت خوش بوت کرد و همه ی اشیای دور ورت با ارزش ترین دارایی هاش شما هستن
یه دیقه فک کردم شاید فقط من بهش میگم تل جای دیگه اسم باکلاسی داره😂
من مبتلا به شیرین ترین بیماریِ جهان هستم؛شاید مگس ها و مورچه ها من را کمی بیشتر از انسان های عادی دوست داشته باشند نوک انگشتانم همیشه سوراخ است وروزانه چهاربار انسولین تزریق میکنم یعنی بیش از هزاران بار در یک سال و بیش از میلیارد ها بار در طول زندگیم.. دنیای من فاقد از آب نبات چوبی است تهی از نون خامه ای و شیرکاکائو خدایا برای طعم کاهو ترشیِ لیمو وجود بابام مهربونی داداشم خوبی مامانم برای صدای دریا بع بع گوسفند جیک جیک گنجشک شکوفه ی گل هام،فریِ موهام،گرمای آتیش سرمای زمستون خنکیِ بهار برگای پاییز وجود انگشتام شکر گذارم ولی برای سوراخای نوک انگشتام کبودی های بازوهام نخوردنِ ماکارانی مامانم و غصه خوردنای بابام برای ترسیدن داداشم وقتی قندم میوفته برای لیمونادی که نمیتونم بخورم برای طعم خربزه ای که با استرس بالا رفتن قندم قاطی میشه و مزه ی زهرمار میده برای وقتایی که بیرون انسولین میزنم و مردم با دیدن یک لحظش نگاهشون غمناک میشه برای اینکه نمیتونم توی ساحل پاهامو روی شن ها بزارم و برای همه ی چیزهایی که به رایگان در اختیار دیگران گذاشتی و هیچ وقت نفهمیدم چرا از من دریغشون کردی درحالی که فقط یک بچه بودم مجبورم سکوت کنم و بپذیرم💔 میدونستی اشیا خیلی با ارزشن؟میدونی این پتوی توعه که شبا بغلت میکنه؟و این بالش توعه که اشکاتو پاک میکنه میدونی همدم تنهاییات لیوانیه که توش چای مینوشی؟تازه رازاتم لو نمیده میدونستی ماشین لباسشوییت چقد دوست داره که لباساتو میشوره؟به این فکر کردی که میزبانی بهتر از یخچالت توی زندگیت وجود نداره؟کدوم میزبان اگه هزاران بار درخونشو بزنی هربار با چراغ روشن ازت پذیرایی میکنه؟میدونستی افسرده ترین چیزِ ممکن در دنیا بعد از مرگت پتوی مورد علاقته؟گوشه ی کمد دیواری تا ابد خاک میخوره مدادی کهتوی کنکور کمکت کرد و عطری که برای دیدن فرد مورد علاقت خوش بوت کرد و همه ی اشیای دور ورت با ارزش ترین دارایی هاش شما هستن
آخه ما بهش یه چیز دیگه میگیم. دیگه چه راهکاری داریم
از اینا چی؟
از این به بعد سعی کن درحد بستن کوتاه کنی
من مبتلا به شیرین ترین بیماریِ جهان هستم؛شاید مگس ها و مورچه ها من را کمی بیشتر از انسان های عادی دوست داشته باشند نوک انگشتانم همیشه سوراخ است وروزانه چهاربار انسولین تزریق میکنم یعنی بیش از هزاران بار در یک سال و بیش از میلیارد ها بار در طول زندگیم.. دنیای من فاقد از آب نبات چوبی است تهی از نون خامه ای و شیرکاکائو خدایا برای طعم کاهو ترشیِ لیمو وجود بابام مهربونی داداشم خوبی مامانم برای صدای دریا بع بع گوسفند جیک جیک گنجشک شکوفه ی گل هام،فریِ موهام،گرمای آتیش سرمای زمستون خنکیِ بهار برگای پاییز وجود انگشتام شکر گذارم ولی برای سوراخای نوک انگشتام کبودی های بازوهام نخوردنِ ماکارانی مامانم و غصه خوردنای بابام برای ترسیدن داداشم وقتی قندم میوفته برای لیمونادی که نمیتونم بخورم برای طعم خربزه ای که با استرس بالا رفتن قندم قاطی میشه و مزه ی زهرمار میده برای وقتایی که بیرون انسولین میزنم و مردم با دیدن یک لحظش نگاهشون غمناک میشه برای اینکه نمیتونم توی ساحل پاهامو روی شن ها بزارم و برای همه ی چیزهایی که به رایگان در اختیار دیگران گذاشتی و هیچ وقت نفهمیدم چرا از من دریغشون کردی درحالی که فقط یک بچه بودم مجبورم سکوت کنم و بپذیرم💔 میدونستی اشیا خیلی با ارزشن؟میدونی این پتوی توعه که شبا بغلت میکنه؟و این بالش توعه که اشکاتو پاک میکنه میدونی همدم تنهاییات لیوانیه که توش چای مینوشی؟تازه رازاتم لو نمیده میدونستی ماشین لباسشوییت چقد دوست داره که لباساتو میشوره؟به این فکر کردی که میزبانی بهتر از یخچالت توی زندگیت وجود نداره؟کدوم میزبان اگه هزاران بار درخونشو بزنی هربار با چراغ روشن ازت پذیرایی میکنه؟میدونستی افسرده ترین چیزِ ممکن در دنیا بعد از مرگت پتوی مورد علاقته؟گوشه ی کمد دیواری تا ابد خاک میخوره مدادی کهتوی کنکور کمکت کرد و عطری که برای دیدن فرد مورد علاقت خوش بوت کرد و همه ی اشیای دور ورت با ارزش ترین دارایی هاش شما هستن